Τα πάντα ρέουν αενάως. Ρέουμε αδιάκοπα κι εμείς. Συμπλέουμε με τον ρου της Ιστορίας ή αλλάζουμε τη ροή της. Κάποιοι ακολουθούν τα ρεύματα του ποταμού – άλλοι φτάνοντας στη θάλασσα, άλλοι στρίβοντας σε παραποτάμους, άλλοι καταλήγοντας φερτά υλικά. Κάποιοι όμως σχίζουν το ρεύμα και φτάνουν ψηλά στην κορφή σκάβοντας νέες πηγές.
Σε αυτή τη διπλή κατεύθυνση βρίσκεται όλη η διαπάλη που μας οδηγεί στις πιο μετωπικές συγκρούσεις, αλλά ταυτόχρονα και στις μεγαλύτερες και πιο θαυμαστές δημιουργίες, στις πιο υψηλές και δυσεύρετες πηγές. Αυτός είναι ο μύλος της ανθρώπινης δημιουργίας. Και κάθε μύλος υπάρχει μέχρι την επόμενη έκρηξη.