Οι λέξεις έχουν γένος. Συχνά αποτελούν εράσμιες εναντιώσεις. Ακίνητες ή αεικίνητες μπορούν να μας περιπαίζουν. Πύρινες, αέρινες, υδροχαρείς, αιθέριες ή γήινες, άπαξ και σε συναντήσουν, αδύνατον να διαφύγεις. Κάποια νύχτα, συναντήθηκα με την λέξη «αηδονία». Συστηθήκαμε. Με ρώτησε τί σκέφτομαι γι' αυτήν. Σιώπησα για λίγο. Την αμφίστομη ίσως, χαρμολύπη, είπα, από το τραγούδι του αηδονιού. Την λεπταίσθητη και ευπαθή αρχή μιας σχέσης μυστικής και ανεπανάληπτης.