Τα κείμενα που απαρτίζουν το ανα χείρας πόνημα αναδεικνύουν το πρόγραμμα του πολιτικού φιλελευθερισμού του λαϊκού κινήματος των Ισοπεδωτών που χαρακτήρισε τις βασικές διαμάχες του αγγλικού εμφυλίου (1642-1648), οι οποίες οδήγησαν στην πρώτη βασιλοκτονία της σύγχρονης εποχής. Η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, τα θεσμικά αντίβαρα του πολιτεύματος, το ζήτημα της ανεξιθρησκίας, η σχέση δημόσιου και ιδιωτικού χώρου και η σχέση πολιτικής και στρατού είναι μερικά από τα διαχρονικά ζητήματα που θίγονται στα εν λόγω κείμενα. Πρόκειται στην ουσία για μαθήματα δημοκρατίας για τη σημερινή γενιά των πολιτών και των πολιτικών που διαπιστώνει ότι αυτά που θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα κεκτημένα δικαιώματα σιγά σιγά, στο πλαίσιο της δραματικής υποβάθμισης της ποιότητας των δυτικών δημοκρατιών, λόγω της όσμωσης πολιτικής και αγοράς και της αναπόφευκτης φθοράς πολιτικών ηγεσιών και συστημάτων, αμφισβητούνται και απεμπολούν τη δεσμευτική ισχύ τους, κυρίως, για τους κατόχους της πολιτικής εξουσίας. Επομένως, στις σύγχρονες δημοκρατίες των περιορισμένων προσδοκιών και των κηδεμονευόμενων - εποπτευόμενων πολιτικών συστημάτων από εθνικούς και υπερεθνικούς παράγοντες, όπου η διαχείριση υποκαθιστά το όραμα και η συμμετοχή του πολίτη στις εκλογικές διαδικασίες γίνεται άλλοθι για βαθύτατα αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές πολιτικές και αντικείμενο χειραγώγησης από ορατούς και αδιόρατους μηχανισμούς εξουσίας, τα κείμενα των φιλελεύθερων Ισοπεδωτών πιστοποιούν ότι η πολιτική παράγεται και αναπαράγεται στην αρένα της ίδιας της κοινωνίας που εφαρμόζει και που αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού. Τα θέματα που απασχολούν τις δυτικές κοινωνίες τους τελευταίους τρεις και πλέον αιώνες δεν έχουν προκύψει από τη διορατικότητα των κυβερνήσεων ή την πάλη στο κοινοβούλιο – ούτε καν στα κέντρα εξουσίας της οικονομίας, της επιστήμης, των ΜΜΕ και του κράτους. Αντιθέτως, τέθηκαν στην ημερήσια διάταξη της κοινωνίας από τις ταλαιπωρούμενες από τις αμφιβολίες και αμφισβητήσεις ομάδες και κινήματα που εναντιώνονται στη θεσμοποιημένη αδιαφορία των σύγχρονων πολιτικών συστημάτων. Αν μη τι άλλο, η συλλογική δράση των Ισοπεδωτών έθεσε επί τάπητος το αίτημα της ανθρώπινης ολοκλήρωσης ως κατεξοχήν αντικείμενο της πολιτικής και της επιστήμης της.