Ο Παύ­λος Β. Πε­τρί­δης (1947-2000), με­τά από εισή­γη­ση του κα­θη­γη­τή Αρι­στό­βου­λου Μά­νε­ση, εξε­λέ­γη ομό­φω­να υφη­γη­τής, το 1980, και κα­θη­γη­τής του κλά­δου της πο­λι­τι­κής και συ­νταγ­μα­τι­κής ιστο­ρί­ας, στη Νο­μι­κή Σχο­λή του Αρι­στο­τε­λείου Πα­νε­πι­στη­μίου Θεσ­σα­λο­νί­κης, το 1982. Ως επι­σκέ­πτης κα­θη­γη­τής δί­δα­ξε και σε πα­νε­πι­στη­μι­α­κές σχο­λές του εσω­τε­ρι­κού και του εξω­τε­ρι­κού. Δι­ε­τέ­λε­σε πρό­ε­δρος της Εθνι­κής Λυ­ρι­κής Σκη­νής και του Μα­κε­δο­νι­κού Πρα­κτο­ρείου Ειδή­σε­ων, της Κρα­τι­κής Σχο­λής Ορ­χη­στρι­κής Τέ­χνης, αντι­πρό­ε­δρος του Ιδρύ­μα­τος Γ. Πα­παν­δρέου και μέ­λος του Εθνι­κού Συμ­βου­λίου της Ελ­λη­νι­κής Επι­τρο­πής για τη Δι­ε­θνή Ύφε­ση και Ειρή­νη. Επί­σης, ερ­γά­στη­κε ως επι­στη­μο­νι­κός σύμ­βου­λος ιστο­ρι­κών σει­ρών συ­νερ­γα­ζό­με­νος με τις εκ­δό­σεις «Προ­σκή­νιο», «University Studio Press», «Ελ­λη­νι­κά Γράμ­μα­τα», «Gutenberg», κ.ά. Πέ­θα­νε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη το Σάβ­βα­το 28 Οκτω­βρίου 2000, σε ηλι­κία 54 ετών, από οξύ έμ­φραγ­μα του μυ­ο­καρ­δίου. Η κη­δεία του έγι­νε δη­μο­σία δα­πά­νη.