Σε κάθε εποχή, αυτό που τρέφει και οικοδομεί την κωμωδία είναι η υπερβολή! Η υπερβολή στις «Θεσμοφοριάζουσες», που παρουσιάστηκαν στα Μεγάλα Διονύσια του 411 π.Χ., είναι ο μισογυνισμός του Ευριπίδη! Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μια σάτιρα που κατευθύνεται προς ένα πρόσωπο, και σίγουρα αυτό αποτελεί την πιο αδιάψευστη μαρτυρία για τις διαστάσεις της προσωπικότητας και του έργου του τραγικού ποιητή! Ο Ευριπίδης –όπως και ο Αριστοφάνης– έβλεπε τις ρωγμές στο κλασσικό οικοδόμημα της αρχαίας Ελλάδας! Οι λύσεις όμως που πρότεινε δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις του κωμωδιογράφου, που ήταν «η επιστροφή στην ηρωική και λιτή εποχή του Αισχύλου»! Έτσι ο Αριστοφάνης αναζητούσε πάντα ευκαιρίες, για να κατευθύνει τα βέλη του ενάντια στον τελευταίο από τους τρεις μεγάλους του τραγικού λόγου!