Με βάση τα παραπάνω ο συγγραφέας του βιβλίου αμφισβητεί την εκ μέρους μας δυνατότητα για μια οριστική γνώση της αρχαίας αττικής τραγωδίας και τη διαχωρίζει από την έννοια του τραγικού, με την οποία την επικάλυψε η παράδοση κυρίως των τελευταίων δύο αιώνων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Η ιδέα της λογοτεχνίας μεταλλάσσεται διαρκώς, και η ελληνική τραγωδία χρησιμεύει ως θαυμαστό σημείο αναφοράς για να γίνει αισθητή τούτη η εξέλιξη. Σχέση με τον τόπο, δράση επί του σώματος, επίκληση του θεού: αυτά τα μυστήρια της αρχαίας τραγωδίας ορίζουν ανάγλυφα ό,τι δεν είναι η δική μας τέχνη της γλώσσας, που δεν γνωρίζει ούτε τόπους, ούτε σώματα, ούτε θεούς". (William Marx)