«Εντάξει, Μάρκο, για σήμερα».
Ο τετράχρονος ατσίδας παίρνει φόρα.
«Ποιος άλλος θέλει να γίνει δασκάλα;»
Ένα ντόμινο από ενθουσιασμένα χέρια απλώνεται στην τάξη.
«Εγώ! Εγώ! Εγώ!»
«Αύριο εσείς…»
Πώς θα ήταν η ζωή στο σχολείο, αν η δασκάλα έπαυε για λίγο να είναι… δασκάλα;
Αν κάθε μέρα στη θέση της ήταν κι ένα άλλο παιδί;
Αν η φαντασία και η περιέργεια των παιδιών είχαν τον πρώτο λόγο;
Μια ιστορία για την αξία της δημιουργικής σκέψης και της φαντασίας
σε ένα σχολείο που δίνει στα παιδιά τον χώρο και τον χρόνο
να εκφραστούν, να πειραματιστούν και να ανθίσουν.
Στο σχολείο της καρδιάς μας.