Το βιβλίο του Λάκη Αργυρού – μια αυτοβιογραφία – περιέχει όσα, ακόμα και στη μισή ποσότητα, θα αρκούσαν για να εμπνεύσουν ανθρώπους οι οποίοι εκκινούν από χαμηλούς τόνους για να τραγουδήσουν ψηλές νότες, όπως ο ίδιος. Είναι βιβλίο που περιέχει τα πάντα, αν τα πάντα είναι τα ανθρώπινα των αναγνωστών με ανυστεροβουλία και καλοπροαίρετη διάθεση για την ζωή και τους άλλους, ακόμα και τους υστερόβουλους και τους κακοπροαίρετους.

Η γραφή «όπως νιώθεις» είναι σε αυτό και σε άλλα βιβλία γραφή εφηβικών λευκωμάτων και ημερολογίων, τα οποία δεν χάνουν την αξία τους. Όσοι, όπως ο Λάκης Αργυρού, καταφέρνουν αργότερα στη ζωή να γράψουν έτσι, είναι ωφέλιμοι άνθρωποι. Υπενθυμίζουν, σε όσους θέλουν να θυμούνται, τη σημασία της ελεύθερης και χαρούμενης – όχι απαραίτητα επιτυχημένης – ζωής.

Όλα τα βιβλία κρίνονται με ένα σοβαρό κριτήριο – ευκταίο φόβητρο για κάθε συγγραφέα: Τι θα χανόταν αν δεν υπήρχε το βιβλίο; Αν ο συγγραφέας – πρώτος – δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα, τότε το «τυπωθήτω» πρέπει να καθυστερήσει. Αυτό το βιβλίο ωρίμασε, ήταν έτοιμο να κυκλοφορήσει, όπως το πάντα καλοδεχούμενο βραδινό αγέρι στην πυρακτωμένη Λευκωσία το καλοκαίρι. Πολλούς θα δροσίσει, που φλέγονται. Πολλούς θα δικαιώσει αδικαίωτους… Κατευόδιο!

Ιωάννης Σ. Χριστοδούλου,
Δρ Φιλοσοφίας