Μια απλή ιστορία απλών ανθρώπων, «δημιουργημένων στο στιλ του Φρανκεστάιν, από κομματάκια ανθρώπων που γνωρίζω», όπως λέει ο Ραβέλο, χρωματισμένη από το πικρό συναίσθημα της παραίτησης και την απέραντη τρυφερότητα που νιώθει ο συγγραφέας για όσους γεννήθηκαν στην πλευρά των χαμένων.
Το βιβλίο γνώρισε συνεχείς ανατυπώσεις, κέρδισε το βραβείο Ντάσιελ Χάμετ 2014, το βραβείο Novelpol, το βραβείο Tormo, το βραβείο LeeMisterio 2013, για τον καλύτερο γυναικείο χαρακτήρα, και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2019 από τον Έλιο Κιρόγα.