Ο Τζον Λοκ είχε το προνόμιο μιας ευρύτατης παιδείας, οι δε φιλοσοφικές επιδράσεις που δέχτηκε και ενσωμάτωσε στο έργο του αποτελούν αντικείμενο έρευνας. Είχε ανα-γορευθεί μέλος της Εταιρείας του Λονδίνου (Royal Society) στα 1668, μιας ομάδας επιστημόνων, οι οποίοι έδιναν έμφαση στην πειραματική έρευνα και αποτέλεσαν τους αρχιτέκτονες της νέας επιστήμης, ανέδειξαν τη φιλοσοφία του Δημόκριτου και του Επίκουρου και απέρριψαν τον σχολαστικισμό που επικρατούσε ακόμη στα πανεπιστήμια. Ο Λοκ όμως πολύ λίγο ασχολήθηκε με την πειραματική έρευνα, ενώ, αντίθετα, ο Ντεκάρτ είχε αφιερώσει αρκετό χρόνο για τις πειραματικές μελέτες, τις οποίες ο Λοκ είχε υπόψη του.
Το έργο του Λοκ έχει ενταχθεί στον εμπειρισμό του 17ου αιώνα. Ο ίδιος υποστήριζε ότι οι ιδέες μας προέρχονται από την εμπειρία, αλλά όχι ότι όλη η γνώση μας βασίζεται στην εμπειρία. Η φυσική φιλοσοφία, σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει ο ίδιος στο τελευταίο κεφάλαιο του Δοκιμίου για την ανθρώπινη νόηση, περιλαμβάνει όχι μόνο τη γνώση της σύστασης, των ιδιοτήτων και των λειτουργιών των υλικών σωμάτων αλλά και των πνευμάτων (spirits), τα οποία αναγνωρίζει ότι «έχουν τη δική τους φύση, σύσταση και λειτουργίες, όπως και τα σώματα».