Όλα αυτά τα ατομικά ιστορικά αναδεικνύουν δύο κεντρικές ιδέες, οι οποίες συνδέονται με μία συνεκτική κλινική πρακτική. Πρώτον, παρουσιάζουν τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει οι ψυχίατροι να επιλέγουν τεκμηριωμένες πληροφορίες για ένα άτομο στο πλαίσιο της ζωής του, προκειμένου να εκτιμήσουν «εκ των έσω» την ανθρώπινη ψυχική οδύνη. Και δεύτερον, αναπτύσσουν ένα πλαίσιο συλλογισμών σχετικά με τη φύση των ψυχιατρικών διαταραχών, το οποίο καθιστά τις κλινικές εκδηλώσεις τους κατανοητές, αλλά και τις βέλτιστες θεραπείες τους ευδιάκριτες.
Πατώντας επάνω στο στέρεο θεωρητικό υπόβαθρο που πρόσφεραν με το κλασικό σύγγραμμά τους The Perspectives of Psychiatry οι διακεκριμένοι ψυχίατροι Paul R. McHugh και Phillip R. Slavney —δάσκαλοι και πνευματικοί καθοδηγητές των συγγραφέων του ανά χείρας βιβλίου—, η Chisolm και ο Λυκέτσος προτρέπουν μέσα από αυτό τον πρακτικό οδηγό τους ψυχιάτρους να αντιμετωπίσουν τις ψυχικές διαταραχές όχι ως απλές ακολουθίες αιτιακά αναγνωρίσιμων σημείων και συμπτωμάτων, αλλά ως επί το έργον κατανοητές εκφράσεις ποικίλων βιοψυχοκοινωνικών διεργασιών —νόσων, ιδιοσυγκρασιών, κινήτρων και αναμετρήσεων ζωής—, που εκδηλώνονται είτε μεμονωμένα είτε συνδυαστικά στην ανθρώπινη ψυχική σφαίρα.
Η αξιοποίηση λοιπόν των ψυχιατρικών θεωρήσεων βάσει Ιστορίας της ζωής, Διαστάσεων, Συμπεριφοράς και Νόσου επιτρέπει στους συγγραφείς, μέσω της περιγραφής περιστατικών ολοένα και πιο σύνθετων, την αξιολόγηση ασθενών με συμπτώματα διπολικής διαταραχής, ψύχωσης, αυτοκτονικού ιδεασμού, κατάθλιψης, διατροφικών και άλλων διαταραχών, με απώτερο στόχο την ανάπτυξη μιας εύστοχης διαγνωστικής συλλογιστικής και ενός αποτελεσματικού θεραπευτικού σχεδιασμού.