Το φθινόπωρο του 1147 μ.Χ. εισβάλλουν στη Θήβα και στην Κόρινθο οι Νορμανδοί του Ρογήρου Β΄ της Σικελίας, με κύριο στόχο τους την ακμάζουσα μεταξοβιοτεχνία, τους εξειδικευμένους εργατοτεχνίτες και την πολύτιμη τεχνογνωσία τους. Μεταξύ των αναρίθμητων λαφύρων και αιχμαλώτων στις κατάφορτες γαλέρες του αρχιναυάρχου Αντιοχέα, βρίσκονται αλυσοδεμένα και δύο δεκατριάχρονα κορίτσια: η Αλκήεσσα και η Αγαπία, που ανήκουν πλέον στον ρήγα της Πανόρμου.

Η Αλκήεσσα, ξεριζωμένη βάναυσα από την πατρίδα και την οικογένειά της, οδηγείται ως κεντήστρα στα εργαστήρια μεταξωτών του παλατιού. Αργότερα, μεταφέρεται στο αρχοντικό του νορμανδού ιππότη ντ’ Ανβίλ, ως προστατευόμενή του. Η Αγαπία, μαζί με τον παιδικό της φίλο Δαβίδ, οδηγούνται στα βαφεία των μεταξωτών νημάτων.

Δύο προσωπικότητες εκ διαμέτρου αντίθετες, με καταβολές, βιώματα, παιδεία και ένστικτα που διαφέρουν βαθιά, θα συνυπάρξουν από ένα καπρίτσιο της Μοίρας και των ανθρώπων. Ο θρησκευτικός φανατισμός της εποχής, τα ανίερα κρυφά πάθη και οι καταπιεσμένοι πόθοι, οι διαρκείς συνωμοσίες και δολοπλοκίες, οι δολοφονίες αθώων και ενόχων, τα βίαια ένστικτα και η επιβολή της διαστροφής στην αθωότητα, θα αλλοιώσουν το αρχικό πεπρωμένο των κοριτσιών με τραγικές συνέπειες.

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα αξιώσεων και μια αλληγορία του παρόντος, με πλοκή καταιγιστική, διαρκείς ανατροπές και απρόβλεπτη κορύφωση, που καθηλώνει τον αναγνώστη, αφήνοντας ανεξίτηλες εντυπώσεις!