Το βιβλίο αυτό αναδεικνύει τη σημασία της αγνοημένης τέχνης της σκηνογραφίας ως προς τον σχεδιασμό παραστάσεων και επιτελέσεων στο θέατρο αλλά και πέρα από αυτό, αξιοποιώντας πρόσφατα μεθοδολογικά και κριτικά εργαλεία. Στο επίκεντρο των νέων αυτών αντιλήψεων για την σκηνογραφία βρίσκεται ο χώρος και το έργο ως πολυαισθητηριακή εμπειρία η οποία συν-δημιουργείται από τους καλλιτέχνες και το κοινό. Η προσέγγιση δίνει έμφαση στις σχέσεις σωμάτων, αντικειμένων και αισθήσεων στον χώρο που παράγουν ατμόσφαιρες, δηλαδή περιβάλλοντα με θεατρική και συγκινησιακή φόρτιση. Παράλληλα, ενθαρρύνει κριτικές αναζητήσεις που αμφισβητούν κυρίαρχες και κανονιστικές αντιλήψεις σχετικά με τον χώρο. Οι μελέτες περίπτωσης που απαρτίζουν το βιβλίο καλύπτουν ερευνητικά πεδία σε εντυπωσιακά μεγάλο εύρος, από το θέατρο, την περφόρμανς, το χορό, τον κινηματογράφο και τη μουσική συναυλία έως την αρχιτεκτονική, την εικαστική εγκατάσταση, τη μόδα και την πολιτιστική κληρονομιά. Το βιβλίο ενθαρρύνει ολιστικές προσεγγίσεις της γνώσης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε σύγχρονο πλαίσιο.