Οι ιδέες του αναφορικά µε το Συλλογικό Ασυνείδητο και τα Αρχέτυπα που ενυπάρχουν σε αυτό, αποτελούν τα βασικότερα στοιχεία για την κατανόηση της ανατοµίας και των λειτουργιών της ψυχής. Αυτός είναι και ο λόγος που η παρούσα έρευνα επιχειρεί να προσεγγίσει ποικιλοτρόπως αυτές τις τόσο θεµελιώδεις και συνάµα αινιγµατικές έννοιες της Αναλυτικής Ψυχολογίας. Μιλώντας για Αρχέτυπα αναφερόµαστε σε αρχέγονα µοτίβα συµπεριφοράς που είναι εντελώς αυτόνοµα και ξένα προς τη συνείδηση.
Σύµφωνα µε τις πρώιµες αναφορές του Γιουνγκ, τα Αρχέτυπα διαµορφώθηκαν σταδιακά από την κοινή ανθρώπινη εµπειρία χιλιάδων γενεών, δοµώντας κατά αυτόν τον τρόπο το πλέγµα του Συλλογικού Ασυνείδητου το οποίο αποτελεί τη βάση της ατοµικής ψυχολογίας κάθε ανθρώπου, ενώ εκδηλώνονται µε τρόπους άµεσους (ως ψυχικές απαιτήσεις) και έµµεσους (ως σύµβολα) στην καθηµερινότητα του ατόµου.
Καθ’ όλη τη διάρκεια των κλινικών ερευνών του Ελβετού ψυχιάτρου, διευρύνθηκε σηµαντικά η αντίληψή του περί αρχετύπων, δηµιουργώντας όµως πληθώρα ερωτηµάτων αναφορικά µε την οντογένεσή τους και τη σύνδεσή τους µε τον απώτερο υπαρξιακό σκοπό του ανθρώπου.
Στο βιβλίο αυτό, µεταξύ άλλων, εξετάζεται η δοµή της ψυχής, η σχέση του συνειδητού µε το ασυνείδητο και ο καθοριστικός ρόλος των συµπλεγµάτων στην ψυχική ζωή του ατόµου. Παράλληλα, αναλύεται η σχέση των Αρχετύπων µε τα ένστικτα, η µορφολογία του Συλλογικού Ασυνείδητου, αλλά και η πορεία της εξατοµίκευσης, δηλαδή η έµφυτη ροπή για συνεχείς ψυχικές µεταµορφώσεις που αποβλέπουν στην ανατολή του βαθύτερου και αληθινού Εαυτού.
Πότε ανακαλύφθηκε η έννοια των Aρχετύπων; Πώς επηρεάζουν την ανθρώπινη συνείδηση και µε ποιους τρόπους εκδηλώνονται; Πώς συνδέονται µε τον απώτερο υπαρξιακό σκοπό του ανθρώπου;