Στο σύγγραμμα αναλύονται οι σύγχρονες προσεγγίσεις της έννοιας άμυνα για ένα κράτος στο σημερινό περιβάλλον ασφάλειας. Στη βάση της «διαχείρισης της άμυνας», επιχειρείται η οικοδόμηση ενός πλαισίου σχεδιασμού, υλοποίησης και αποτίμησης της πολιτικής άμυνας. Προσεγγίζονται καινοτόμες έννοιες-διαδικασίες, όπως εξελίσσονται μέσα σε στρατιωτικές συμμαχίες, υπερεθνικές ενώσεις, καθεστώτα, συστήματα. Αναλύεται η στρατηγική της αποτροπής και αποτιμάται η αξιοπιστία της – ιδιαίτερα σε περιβάλλοντα κρίσης. Αναλύεται το βασικό πλαίσιο σχεδιασμού αμυντικής πολιτικής - στρατιωτικής στρατηγικής και περιγράφονται οι βασικές επιλογές ενός κράτους. Αναλύονται κρίσιμες έννοιες και αποτιμάται η πολιτική, στρατιωτική και οικονομική λογική, αλλά και αξιοπιστία κατά τη λειτουργία τους. Διερευνάται η έννοια στρατηγικός κίνδυνος και προσεγγίζονται έννοιες όπως, νίκη, επικράτηση και νικητής. Αναλύεται/Αναθεωρείται το κλασικό πλαίσιο διαχείρισης διακρατικών κρίσεων και προσεγγίζονται σημαντικά στοιχεία της διαδικασίας κλιμάκωση – αποκλιμάκωση – αθέλητος πόλεμος. Τίθενται ζητήματα πολιτικού ελέγχου πάνω στις ΕΔ και λογοδοσίας, ενώ ειδικότερα προσεγγίζεται το πεδίο άσκηση ηγεσίας κατά τη διάρκεια κρίσεων. Αναλύεται το πλαίσιο οικοδόμησης στρατηγικής (στρατιωτικής) κουλτούρας, όπως αυτό εξελίσσεται σε παράλληλη πορεία με τις πολιτικο-στρατιωτικές σχέσεις. Αναλύεται το πλαίσιο υλοποίησης της στρατιωτικής διπλωματίας –επιχειρησιακή εμπλοκή των ΕΔ–, καθώς και της αμυντικής – εστιασμένη και οργανωμένη δραστηριότητα των Υπουργείων Άμυνας. Αναλύεται το πλαίσιο σχεδιασμού πολιτικής/στρατηγικής του ΝΑΤΟ, ως στρατιωτικής συμμαχίας, και αναλύεται η λειτουργία και εξέλιξή του κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, στη βάση της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού. Αναλύονται ζητήματα δεσμεύσεων, υποχρεώσεων και ενδεχόμενης «σύγκρουσης συνθηκών». Στο πεδίο της ευρωπαϊκής ενοποίησης –«διαφοροποιημένης» στον τομέα της άμυνας–, επιχειρείται μια εξήγηση της οικοδόμησης/λειτουργίας της ΚΠΑΑ και διερευνάται η προοπτική ανάπτυξης μιας κοινής αμυντικής πολιτικής. Αποτιμώνται οι προοπτικές σύστασης μιας Αμυντικής Ένωσης, ως απώτερου σταδίου αμυντικής και πολιτικής ολοκλήρωσης της ΕΕ. Αναλύονται, συνδυαστικά, η έννοια της Κοινής Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας και η συσχέτιση με τις έννοιες Κοινή Άμυνα και Αμυντική Ένωση [ Ένωση Ασφάλειας και Άμυνας].