Ο Ουίλιαμ Ρίβερς υπήρξε μία από τις διαμορφωτικές φυσιογνωμίες του πεδίου, ανάλογη με τον Φραντζ Μπόας και τον Μαρσέλ Μως, ένας από τους πρωτεργάτες της βρετανικής ανθρωπολογίας: ο Μαλινόφσκι κάποτε τον αποκάλεσε «άγιο-προστάτη της επιτόπιας έρευνας», και σε ορισμένους κύκλους στην εποχή του είχε τη φήμη του «άγγλου Φρόυντ». Την τελευταία περίοδο της ζωής του, η αυξανόμενη ενασχόλησή του με την ψυχολογία και την ψυχανάλυση σε συσχετισμό με τα μόνιμα ανθρωπολογικά του ενδιαφέροντα τον οδήγησε σ’ έναν πλούσιο στοχασμό γύρω από τις σχέσεις των δύο επιστημονικών πεδίων, ο οποίος φαίνεται σήμερα προδρομικός για τους κλάδους που ονομάζουμε ιατρική ανθρωπολογία ή εθνοϊατρική, εθνοψυχιατρική κι εθνοψυχανάλυση. Αυτή την πλευρά της σκέψης του τεκμηριώνουν τα κείμενα του τόμου.