«…Επιτρέψτε μου απλά να δηλώσω ότι αυτό ήταν μακράν το πιο δύσκολο βιβλίο που έχω γράψει. Μέσα στην αφέλειά μου, πριν το ξεκινήσω, έλεγα χαρούμενα σε όλους πόσο εύκολο θα ήταν. Δυστυχώς, οι θεοί πρέπει να με άκουσαν. Ευτυχώς για εμένα, ωστόσο, έχω τη μεγάλη ευλογία να έχω φίλους των οποίων το χιούμορ, η ενθάρρυνση και η απλή επιμονή να συνεχίσω με αυτό και να σταματήσω να γκρινιάζω μου επέτρεψε να το τελειώσω. Έτσι… ευχαριστώ τον Peter και τον Stuart και τη Barbara και τον Charles και τον Laurence και τη Susanna και τον James και την Helen και την Abbey. Και, όπως πάντα, την «καλύτερή μου φίλη», τη Maggi…«
Ερνέστο Σπινέλι
Λονδίνο, 2006