Tο βιβλίο αυτό εξετάζει τις ελληνογερμανικές σχέσεις κατά τη μεταπολεμική περίοδο και διηγείται μια εν πολλοίς ξεχασμένη σήμερα ιστορία: πώς μια χώρα που υπέφερε από τη γερμανική κατοχή στράφηκε ήδη από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια προς τη Δυτική Γερμανία και πώς η τελευταία, κόντρα στα προγνωστικά, αποτέλεσε τον εγγυητή της ελληνικής ένταξης στην Ευρω­παϊκή Κοινότητα.

Το βιβλίο θέτει ερωτήματα αναφορικά με το ευρύτερο ευρω­παϊκό πλαίσιο των διμερών σχέσεων Ελλάδας-Γερμανίας, και επιδιώ­κει έτσι να συμβάλει στην αποδόμηση του blame game που τέθηκε σε κίνηση στις δύο χώρες κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κρίσης. Παρότι οι διμερείς σχέσεις βρίσκονται στο επίκεντρο, η μελέτη δεν ακολουθεί το ρεύμα της διπλωματικής ιστορίας, και αποφεύγει έτσι συνειδητά την εξαντλητική αναπαραγωγή των επίσημων θέσεων των δύο πλευρών· ούτε προσχωρεί στην υπερβολική έμφαση που αποδίδουν οι πολιτικοί επιστήμονες στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Οι παράμετροι αυτές λαμβάνονται βεβαίως υπόψη, σκιαγραφώντας το ευρύτερο πλαίσιο της ιστορίας μας. Το στοιχείο όμως που διαφοροποιεί το βιβλίο είναι η εξέταση των ελληνογερμανικών σχέσεων και των ευρωπαϊκών συμφραζομένων τους μέσα από την οπτική γωνία της ιστορίας των επιχειρήσεων, των επιχειρηματιών και των επιχειρηματικών οργανώσεων· οπτική που φέρνει στο προσκήνιο τον τρόπο με τον οποίο ευρύτερες οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις επιδρούν στις πολιτικές πιέσεις που ασκούνται στο επίπεδο των διακρατικών σχέσεων και της ευρωπαϊκής ενοποίησης.