Η πεζογραφία της Πόπης Αρωνιάδα κατάγεται από την ποίηση και γι’ αυτό είναι φορτισμένη με συναίσθημα και κομψοέπεια. Τα συγκεκριμένα διηγήματα, μοντέρνα και συχνά ανατρεπτικά, συμβολικά εξιστορούν αλλά ρεαλιστικά περιγράφουν (κάποτε με σκληρό τρόπο). Στην τελευταία παράγραφο του τελευταίου κειμένου, η συγγραφεύς μιλά για κάποιους μέσα της «καινούργιους οφθαλμούς» και καταλήγει: «Τώρα βλέπω ακόμα κι αυτά που ποτέ δεν θα ´θελα να δω». Ευτυχώς ο αναγνώστης σ’ αυτό το γοητευτικό βιβλίο θα διαβάσει αυτά που θα ´θελε πάντα να δει.

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ

H ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η Πόπη Αρωνιάδα γεννήθηκε στο Λημέρι Ευρυτανίας. Σπούδασε λογιστικά για βιοποριστικούς λόγους, παρακολούθησε μαθήματα ψυχολογίας για μια τριετία. Από νεαρή ηλικία έγραφε ποίηση και πεζογράφημα. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στον χώρο των ΜΜΕ έως ότου συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα για λόγους υγείας.

  Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, συμμετέχει σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες ποίησης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει έξι ποιητικές συλλογές εκ των οποίων η δίγλωσση Ουλές/Scarsσε μετάφραση Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ κι ένα μυθιστόρημα. Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς ποίησης, όπως “Nosside” 2014 στην Καλαβρία, το Nikos Chadzinikolau Poetry Prize στο Πόζναν της Πολωνίας το 2021 και στο Mediterranean Poetry στη Ρώμη το 2021. Έχει μεταφραστεί στα Αγγλικά, Ιταλικά, Πολωνικά, Ουκρανικά και Ρουμανικά.

  Είναι Γραμματέας του Κύκλου Ποιητών στην Αθήνα.