Το βιβλίο “Louis Ferdinad Celine, ένας παράνομος της λογοτεχνίας”, έρχεται να μας παρουσιάσει για πρώτη φορά στα ελληνικά το πορτρέτο ενός τεράστιου Γάλλου λογοτέχνη του 1900. Έρχεται να παρουσιάσει για πρώτη φορά στα ελληνικά ένα περίγραμμα της διάνοιας αυτής που αρκετοί προσπάθησαν να αποδημήσουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Η μισανθρωπία του Céline είναι εμφανής στα μυθιστορήματά του. Είναι ένας γιατρός-συγγραφέας ο Céline, ο οποίος κυρίως λόγω των ιδεών του του και το ότι βομβαρδίστηκε από ανελέητες καταδίκες, καταλήγει να τιμωρείται και ως γιατρός και ως συγγραφέας. Μαρτυρώντας τη σκληρή εμπειρία της ζωής του, ο Δρ. Destouches – το πραγματικό του όνομα- περιφρονεί την ανθρωπότητα αλλά ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο φαίνεται και καθήκον του να την φροντίσει.
Με τον Céline δεν αναφέρεται κανείς σε έναν εύκολο, παρήγορο, ευχάριστο ή καταναλωτικό συγγραφέα, αλλά κάποιον με λίγους και απαιτητικούς αναγνώστες. Τότε είναι που αυτοί οι «ισχυροί αναγνώστες» τον απαλλάσσουν από τον πανικό μιας ιδεολογικοποιημένης εικονογραφίας, για πάρα πολύ καιρό εστιασμένη με αποκλειστικό τρόπο σε έναν αντισημιτισμό που παραμένει στο περιθώριο των έργων του.
Σύγχρονός μας που δεν παραιτήθηκε από την απομάκρυνση, ο Céline είναι μάλλον διαρκώς παρών, ένας μάρτυρας της παρακμής μιας Ευρώπης που έχει επιζήσει από τις καταστροφές δύο πολέμων και που δεν βρίσκει ακόμα τη δική της σταθερότητα, ακόμη και τώρα. Λογοτεχνικός καινοτόμος και θυελλώδης πολέμιος αυτής της παρακμής, σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι σε θέση να επικοινωνήσει με τον πολιτισμό μας, όχι μόνο τον λογοτεχνικό, αλλά και αυτόν για την αξία της ελευθερίας της σκέψης και την ανάγκη να εκφράζεται κανείς με κάθε κόστος και χωρίς αυτολογοκρισία.
Στον Celine τονίζονται με βάση την περιφρόνηση του για τον καπιταλισμό, η αηδία για τους δημαγωγούς και τους καταχραστές της πολιτικής, τους διψασμένους για εξουσία αχρείαστους που εξαπατούν τις μάζες και καταλαμβάνουν θεσμούς παρασύροντάς τους στην καταστροφή. Από την άλλη κατάλαβε αμέσως με την επίσκεψή του στην ΕΣΣΔ την καταπίεση και την μιζέρια του κομουνισμού όπου και κεραυνοβόλησε αμέσως με ένα σύγγραμμά του, καταρρίπτοντας όλους αυτούς που υμνούσαν τον δήθεν σοβιετικό παράδεισο.
Έτσι δεν χρειάστηκε πολύ να μπει στο περιθώριο, να απομονωθεί, να στοχοποιηθεί (αφού τόλμησε να ονομάσει και τους υπεύθυνους του Β’ παγκοσμίου πολέμου) και να καταδικαστεί από όλους. Το βιβλίο αυτό θα προσπαθήσει να σας δώσει όλα αυτά με ένα τρόπο απλό. Διαβάζοντας τα έργα του μετά από αυτό το βιβλίο-οδηγό, θα καταλάβετε πολλά και κυρίως το μεγαλειώδες “Ταξίδι στο τέλος της νύχτας”. Καλή συνέχεια.