«Λατρεύω τα ψηλά τακούνια. Τα φτιάχνουν τόσο ψηλά τώρα! Ξέρετε, ήμουν πραγματικό pin-up girl. Αλλά pin-up girl του Παλαιού Καθεστώτος. Είχα δει ένα πορτρέτο της Δούκισσας του Λονγκβίλ, την ξέρετε;… Είχα αντιγράψει το φόρεμά της για να πάω σ’ έναν χορό μεταμφιεσμένων, μετά το ’κοψα πάνω απ’ το γόνατο και το φορούσα για φόρεμα κοκτέιλ με γόβες-στιλέτο. Όμως τα τακούνια κάποια στιγμή δεν μπορείς πια να τα φορέσεις. Το κορμί δεν τα θέλει πια… Απολαύστε όσο μπορείτε τα ωραία σας πόδια, αγαπητή μου… Πριν επιβάλλει το κορμί τους θλιβερούς του νόμους…»

Βασικό στοιχείο της δραματουργίας της Γιασμίνα Ρεζά είναι η εστίαση σε φαινομενικά ασήμαντα στοιχεία της πραγματικότητας, στις ελάχιστες εκείνες ρωγμές που γίνονται χάσματα και την καταβροχθίζουν. «Μου αρέσει να πηγαίνω από το πιο μικρό στο πιο μεγάλο», λέει η συγγραφέας, «γιατί πιστεύω πως η μεταφυσική του ανθρώπου δεν κρύβεται στις μεγάλες ηρωικές στιγμές. Η απόγνωση και τα μυστικά του κρύβονται στις αόρατες λεπτομέρειες, σ’ αυτές τις μόνιμες και ανεπαίσθητες χαραμάδες της καθημερινότητας».

Μέγιστη ανατόμος του ανθρώπινου ψυχισμού, η Γιασμίνα Ρεζά φωτίζει τις αδυναμίες και τις αντιφάσεις των ηρώων της, χωρίς να κρίνει ή να νουθετεί. Η ευφυΐα με την οποία περιγράφει την αγωνία που εμπεριέχεται σε κάθε είδους ψευδαίσθηση αγγίζει τον αναγνώστη-θεατή με τρόπο άμεσο και καταλυτικό. Η γραφή της, λαμπερή και κοφτερή σαν λεπίδα, προκαλεί το γέλιο αλλά και τη θλίψη για το παράλογο της ύπαρξης, ισορροπώντας αριστοτεχνικά ανάμεσα στη σοβαρότητα και την ελαφράδα, ανάμεσα στις επιθυμίες και τη ματαίωσή τους, τις ελπίδες και τις διαψεύσεις τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

Τα θεατρικά έργα της Γιασμίνα Ρεζά έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 35 γλώσσες και έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο σε εκατοντάδες διαφορετικές παραγωγές, όπως στο Royal Shakespeare Company, το θέατρο Almeida στο Λονδίνο, το Berliner Ensemble και Schaubühne στο Βερολίνο, το Burgtheater στη Βιέννη, καθώς και τα πιο γνωστά θέατρα του Μπρόντγουεϊ και της Μόσχας. Τα έργα της έχουν σκηνοθετηθεί επανειλημμένα από σκηνοθέτες όπως οι Jürgen Gosch, Krystian Lupa, José-Maria Flotats, Matthew Warchus και Thomas Ostermeier. Ο Θεός της σφαγής διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο(Carnage, 2011) και έγινε ταινία από τον Ρόμαν Πολάνσκι.

Έχει κερδίσει τα δύο πιο σημαντικά αγγλοσαξονικά βραβεία, το βραβείο Λώρενς Ολίβιε (στο Ηνωμένο Βασίλειο) και το βραβείο Τόνυ (στις Ηνωμένες Πολιτείες) για τα θεατρικά «Τέχνη» (“Art”) και Ο Θεός της σφαγής(LeDieuducarnage).

Για το θέατρο έχει δημοσιεύσει τα έργα Conversations après un enterrement, La Traversée de l’hiver, L’Homme du hasard, «Art», Trois Versions de la vie, Une pièce espagnole, Le Dieu du carnage, Comment vous racontez la partie, Bella figura. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Hammerklavier, Une désolation, Adam Haberberg, Dans la luge d’Arthur Schopenhauer, Nulle part, L’Aube le soir ou la nuit. Το μυθιστόρημα Ευτυχισμένοι οι ευτυχείς (2013) κέρδισε το βραβείο της εφημερίδας Le Monde. Το μυθιστόρημα Babylone κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2016 και έλαβε το Βραβείο Renaudot (Νοέμβριος 2016). Το 2019 εκδόθηκε το θεατρικό Anne Marie la Beauté.

Το τελευταίο της μυθιστόρημα, Serge, κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2021.

Η Γιασμίνα Ρεζά έχει σκηνοθετήσει τα έργα Ο Θεός της σφαγής, Commentvousracontezlapartie, BellaFigura και Anne Marie la Beauté. Το 2010 σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία, Chicas.

Το Bella figura γράφτηκε με την προτροπή και την υποστήριξη του Thomas Ostermeier.

Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί τo μυθιστόρημα Λόγια που δεν είπαμε ποτέ (Unedésolation, Ψυχογιός, 2001).

Από τις εκδόσεις «βιβλιοπωλείον της Εστίας» κυκλοφορούν τα θεατρικά έργα Ο Θεός της σφαγής (2011), Bella figura (2022) και «Art» (2022), καθώς και τα μυθιστορήματα Αυγή βράδυ ή νύχτα(2010) και Ευτυχισμένοι οι ευτυχείς(2015).

Υπό έκδοση είναι επίσηςτο θεατρικό έργο Conversations après un enterrement και το τελευταίο της μυθιστόρημα Serge.