Γιάννης Αλεξανδρόπουλος, Τα δύστροπα σύμφωνα, Ποίηση, έργο εξωφύλλου Γιάννης Παπαγιάννης, εκδ. «Μανδραγόρας», Οκτώβριος 2022, σελ. 48, 15,6Χ24 εκ., (Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση), αριθμ. έκδοσης: 373, ISBN 978-960-592-155-2, τιμή 8,48 ευρώ

Ο λαϊκός παραμυθάς Θεόφιλος

Σιδερόφρακτα απογεύματα

και ο ήλιος έχει πετρώσει

Μειδιάματα για τον κατήφορο της ζωής

Από τον ουρανό αστραφτεροί πέφτουν σκελετοί

Αλυχτούν τα σκυλιά

στην χορωδία πεπερασμένου βίου

Υπνοβάτες κουβαλούν γυάλινες σφαίρες

στους διαδρόμους των δημόσιων κτιρίων

ενώ στις πλατείες τεράστια σκαθάρια

καταβροχθίζουν μέλη παιδικά

Αγκαθωτός ουρανός

με σειρήνες περιπολικών

να μαστιγώνουν

την άρρωστη αύρα της πόλης

Και εσύ πουθενά

Μια σχισμένη αφίσα

τρύπα για την άβυσσο

Κυρίαρχα συστατικά της ποίησης του Γιάννη Αλεξανδρόπουλου το λεπτό ήπιο διαλογικό ύφος, η διακριτική ανάσα των χρωμάτων, η απαλότητα των εκφράσεων και η ηρεμία μιας πορείας που ο δημιουργός του ακολουθεί νηφάλια, δίχως ωστόσο να διστάζει να αντιτείνει με ενάργεια τις προσωπικές του ποιητικές φόρμες-προτάσεις. Μια ελεγχόμενη υπερρεαλιστική γραφή, με προσεκτικές διαρθρώσεις των λέξεων-φράσεων που συνθέτουν τα συνήθως σύντομα ποιήματά του. Με κατακτημένο ένα δικό του, χωρίς ακρότητες ύφος, ο Αλεξανδρόπουλος διαχειρίζεται με πειθώ και ιδιαίτερη πραότητα, το υλικό του. Με άξονα τη διαλεκτική και το διάλογο με τον ακροατή-αναγνώστη, ο ποιητής προσπαθεί να διατυπώσει απορίες, πικρίες αλλά και ελπίδες..., γράφαμε πριν 16 χρόνια για το βιβλίο του Γιάννη Αλεξανδρόπουλου Διάλογοι σε αναμονή. Αισίως σήμερα στην πέμπτη ποιητική συλλογή θα λέγαμε ότι συνεχίζει με τις γνώριμες σταθερές του, με διαμορφωμένο ήδη τον ευδιάκριτο λόγο του να καταθέτει το ώριμο ποιητικό του στίγμα. Και στη συλλογή αυτή παρόντα τα χρώματα: Ανδρειωμένος/ θα ξαμοληθώ στα ξέφωτα/ για λίγο άνεμο/ για λίγο χρώμα γιασεμιού/ για λίγη μυσταγωγία τζιτζικιών. Και αλλού: για ένα κομμάτι γης/ ζωγραφισμένο/ από τον λαϊκό παραμυθά Θεόφιλο. Παρούσα η αγωνία για το ατελέσφορο της πορείας μας προς το πουθενά: Σταυρωθήκαμε σε παράταιρους καιρούς/ χελιδόνια καρφιτσωμένα σε άγριο χιονιά/ Οι μέρες μας διασχίζουν μουσκεμένα τοπία / με τον ορίζοντα χαμένο στην ομίχλη. Πικρή διαπίστωση: Τις ζωές μας περνάμε/ σε κλειστούς κλιματιζόμενους χώρους/ Άνευρα πειραματόζωα/ απολυμαίνουμε τους φόβους και τη μοναξιά μας.

Ευαίσθητη σκέψη, προσεκτική κρίση, μετρημένη έκφραση ενός μεστού ποιητικού λόγου συνηθισμένου να τα καταγράφει συμβάντα ζωής, να συμπάσχει με τα δεινά του κόσμου (βλ. σ. 40 στις γιαγιάδες της Λέσβου και στις ξεβρασμένες παιδικές ψυχές στην αμμουδιά του νησιού), αλλά και να αφήνει χαραμάδες ελπίδας: να ερωτεύεται και να υμνεί τα όμορφα του κόσμου μέσα σε ένα συλλογικό και δικαιότερο αύριο:

Μη μου θυμώνεις μάτια μου

Απόψε, οι καρδιές μας χορεύουν

περνώντας πάνω από τις φωτιές του Αϊ Γιαννιού

Εκεί, στην πλατεία

με τα εκατοντάδες χέρια

τα σφιγμένα

να βάζουν σε ρυθμό

τον κόσμο όλο.  

Και σ’ άλλο ποίημα:

Τα μακριά λεπτά σου δάκτυλα, ακουμπούν τον μηρό μου

Και το βλέμμα σου πλανάται στον χώρο

Χαμένο το πετραδάκι που έφερες από την αμμουδιά του νησιού

Η στάχτη της φθινοπωρινής θλίψης γεμίζει το βάζο με τις αναμνήσεις.

Ένα κλαδί μυρτιάς στολίζει την προσφορά σου

και το χαμόγελό σου γεμίζει τον χρόνο

Παλμικές αρρυθμίες στη σήραγγα της αγάπης

Ω! γλυκέ ουρανέ πόσες υποσχέσεις άραγε θα πραγματοποιήσεις

στο σβήσιμο της μέρας;

 Προσεκτικοί/περιεκτικοί στίχοι απαγγέλουν τα αναγκαία φέρνοντας στο φως ερωτηματικά που «σαν βδέλλα στο μάγουλο/ ρουφούν το αίμα της σάρκας μας».  Μια γραφή άκρως συμβολική επιχειρώντας να φέρει στο φως όσα βαραίνουν τη ζωή μας. Στ ποιήματα διακρίνεται ένας σαφής μουσικός τόνος, μια ακριβής διάταξη των λέξεων και βέβαια η έκφραση μύχιων σκέψεων και έντονων ψυχικών καταστάσεων, όπως τις βιώνει κάθε ευαίσθητο δέκτης: Ελλάδα το όνομά σου/ Πυροβολημένη πινακίδα/ Σε φράκτη οικοπέδου.

Ο Γιάννης Αλεξανδρόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1972. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Εργάσθηκε ως λογιστής στον ιδιωτικό τομέα στην Αθήνα και από το 2000 ζει μόνιμα στην Πάτρα και εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας. Είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά. Ασχολείται με τη λογοτεχνία και την ποίηση και έχει δημοσιεύσει τέσσερις ποιητικές συλλογές στις εκδόσεις Μανδραγόρας. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες καθώς επίσης έχουν παρουσιασθεί σε φεστιβάλ και συνέδρια. Έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος σε διάφορες λογοτεχνικές ομάδες.