Μια μέρα με κάλεσε στο σπίτι της η Τούλα η Καμπίτσα για να μου δείξει το καινούριο της φουστάνι. – Ξέρεις ποιος μου το αγόρασε; με ρώτησε. – Ο πατέρας σου. – Με τι λεφτά; – Τότε ο παππούς σου. – Αφού είναι πεθαμένος. – Θα μου το πεις ή θα σηκωθώ να φύγω; – Το Ζάχο το Μπουχό τον θυμάσαι; – Εκείνον που έκλεβε τα αυγά; – Εσύ έκλεβες τα αυγά, αυτός έκλεβε τις κότες. – Και γιατί πρέπει να τον θυμηθώ; – Γιατί αυτός μου το αγόρασε. – Πολύ έξυπνο παιδί ο Ζάχος ο Μπουχός. Την τελευταία φορά που τον είδα είχε κλέψει ένα μοσχάρι. – Από τότε πέρασαν είκοσι χρόνια. – Και πώς τα μέτρησες, αφού εσύ δεν ξέρεις από αριθμητική;