Στο Η τέχνη ως πολεμική μηχανή, η Ντάνα
Παπαχρήστου επιχειρεί μία συνολική ανατρεπτική
διερεύνηση της σύγχρονης τέχνης κι αισθητικής. Με
πειραματική διάθεση και μέσα από έναν προσεκτικό
συνδυασμό της φιλοσοφικής θεωρίας των Ντελέζ και
Γκατταρί με ερευνητικές παρατηρήσεις και παραδείγματα,
το ανά χείρας μανιφέστο για τον σχεσιασμό επιδιώκει να
απελευθερώσει την καλλιτεχνική πρακτική και παραγωγή
από ρομαντικές καταβολές και ατομικιστικές αντιλήψεις,
τοποθετώντας την συγκροτημένα σε πολεμικό σχηματισμό
απέναντι στις δομές εξουσίας.