Ο πόλεμος στην Ουκρανία έφερε και πάλι στο προσκήνιο το καθοριστικό ρόλο και τη σημασία που έχουν οι Υπηρεσίες Πληροφοριών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων όχι μόνο σε περίοδο πολέμου αλλά κυρίως σε περίοδο ειρήνης. Από τον κινέζο στρατηγιστή Sun Tzu μέχρι και τον στρατιωτικό θεωρητικό Von Clausewitz η συλλογή πληροφοριών (κατασκοπεία ή μη) θεωρείται μια Τέχνη εκ των ων ουκ άνευ για την κατανόηση του αντιπάλου και την αντιμετώπισή του στο πεδίο της μάχης.

Η αρχιτεκτονική Εθνικής Ασφάλειας κάθε χώρας στηρίζεται σε τέσσερις πυλώνες: 1) Ένοπλες Δυνάμεις, 2) Επίσημη Διπλωματία, 3) Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και 4) Κοινότητα Υπηρεσιών Πληροφοριών. Το παρόν βιβλίο, μοναδικό στο είδος του στην Ελληνική βιβλιογραφία, εισάγει τον αναγνώστη στον 4ο πυλώνα, αυτόν των «Μυστικών Υπηρεσιών» πέρα από στερεότυπα και κλισέ που αναπαράγει συχνά η βιομηχανία θεάματος, η λογοτεχνία αλλά και ο δημοσιογραφικός κόσμος.

Οι Υπηρεσίες Πληροφοριών δεν είναι «μυστικές» αλλά δρουν υπό «μυστικότητα». Δεν είναι παράνομες αλλά εφαρμόζουν τακτικές εκτός «νομικού πλαισίου» για την επίτευξη της αποστολής τους. Δεν είναι «εκτός ελέγχου» αλλά αποφεύγουν τα «φώτα της δημοσιότητας».

Ο Αξιωματικός Πληροφοριών (κατά κόσμον κατάσκοπος) θέτει εαυτόν σε καθημερινό κίνδυνο για την προάσπιση των Κρατικών συμφερόντων. Στη χώρα του θεωρείται πατριώτης και ήρωας αλλά στην χώρα όπου δρα θεωρείται εγκληματίας και στόχος εξουδετέρωσης.