Η έσχατη πανδημία
Η πρώτη ελληνική ανθολογία βιολογικού τρόμου
Βουργανάς, Γιώργος
||
Γερολατσίτη, Έμιλυ
||
Γεωργίου, Χριστίνα
||
Γκαϊτατζή, Πένη
||
Δραγούνη, Βασιλική
||
Ελζογμπή, Μαρία
||
Καθάρειος, Bασίλειος
||
Καρακατσάνη, Λίζα
||
Μίλησης, Αντώνης-Δημήτρης
||
Μπελέση, Στέλλα
||
Παπαδόπουλος Πολυδεύκης Α.
||
Χατζηαντωνίου, Ιωάννα
||
Χριστοδούλου, Θεοδώρα
||
Χριστοπούλου, Πανωραία Γ.
€ 14.00 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
334 σελ.
Περιγραφή
Γιατί μερικές φορές η πραγματικότητα είναι πιο τρομαχτική και από την πιο αχαλίνωτη φαντασία!
«… [first lines]
Title Card: ...5 billion people will die from a deadly virus in 1997... /... The survivors will abandon the surface of he planet... /... Once again the animals will rule the world... / - Excerpts from interview with clinically diagnosed paranoid schizophrenic, April 12, 1990 - Baltimore County Hospital…»
Twelve monkeys – The movie
«… Οι φωτιές απλώνονταν παντού στην πόλη, φωτίζοντας τα κτήρια με ένα απόκοσμο πορφυρό χρώμα. Ακούγονταν από παντού ουρλιαχτά, ανθρώπινες κραυγές πόνου και απελπισίας, σπασίματα, εκρήξεις, πυροβολισμοί, σπιναρίσματα από αυτοκίνητα, σε τρελές πορείες διαφυγής. Έστρεψε το βλέμμα του προς την τηλεόραση. Είχε σταματήσει εδώ και πολύ ώρα να εκπέμπει κάποιο είδους προγράμματος. Είχε μείνει μόνο μια καρτέλα, που είχε αρχίσει και αυτή να τρεμοπαίζει, καθώς τα κάθε είδους ηλεκτρικά δίκτυα ήταν έτοιμα να καταρρεύσουν.
Μη βγαίνετε από το σπίτι σας. Μη κυκλοφορείτε στους δρόμους. Αποφύγετε την επαφή με ανθρώπους που δεν τους ξέρετε, με ανθρώπους που φαίνονται άρρωστοι, που φέρονται παράλογα, με ζώα του δρόμου. Να τρώτε και να πίνετε μόνο συσκευασμένα τρόφιμα και υγρά. Μην ανοίγετε τα παράθυρα και τις πόρτες. Ασφαλείστε τα όσο καλύτερα μπορείτε. Να χρησιμοποιείτε σε κάθε περίπτωση μάσκες στο πρόσωπο. Να αλλάζετε ρούχα άμα βγείτε έξω.
ΜΗ ΒΟΗΘΑΤΕ ΜΟΛΥΣΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ!
Το τέλος είχε έρθει…
Ξεκίνησε σαν μια ακόμα επιδημία γρίπης, από μια μακρινή χώρα, και πριν το καταλάβει κανένας έγινε μια τεράστια πανδημία, που απλώθηκε σε όλον τον κόσμο. Τα νοσοκομεία και οι δομές υγείας κατάρρευσαν, μη μπορώντας να διαχειριστούν τον όγκο των ασθενών. Οι άνθρωποι άρχισαν να πεθαίνουν μέσα στον δρόμο και τα σώματα τους να έμεναν εκεί εγκαταλειμμένα και άταφα, βορά σε αδέσποτα ζώα, που άρχισαν να μεταφέρουν με τη σειρά τους το μικρόβιο σε μέρη που δεν μπορούσε πριν να φτάσει.
Απαγορεύτηκε η κυκλοφορία, ολόκληρες πόλεις και επαρχίες απομονώθηκαν, πόλεις εξαγνίστηκαν με την πυρηνική φωτιά, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να σταματήσει η εξέλιξη του ιού, αλλά ήταν πλέον αργά.
Οι κρατικές δομές άρχισαν να καταρρέουν παντού.
Η έσχατη πανδημία ήταν εδώ και ότι είχε επιζήσει από το ανθρώπινο γένος παρακολουθούσε ζαλισμένο και ανήμπορο το τέλος του να έρχεται…»