Με γνώμονα την ανθρωπολογική σκέψη, το βιβλίο αυτό έχει ως αντικείμενο τη μελέτη των σχέσεων εξουσίας υπό το πρίσμα της τελετουργίας, η οποία στη διευρυμένη της έννοια περιλαμβάνει όχι μόνο τις μαγικοθρησκευτικές αλλά και τις κοσμικές τελετουργίες. Καθώς μάλιστα οι τελετουργίες επαναλαμβάνονται στη διάρκεια των χρόνων, η διαχείριση της τελετουργικής μνήμης αποτελεί πρωτεύουσα μέριμνα της εξουσίας που τις έχει εγκαθιδρύσει.
Το ζήτημα αυτό διερευνάται μέσα από τη μελέτη της τελετής της άφιξης του Όθωνα στο Ναύπλιο, ως πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, στις 25 Ιανουάριου 1833. καθώς και μέσα από την πανελλήνια δυναστική εορτή των Αποβατηρίων, δηλαδή των μνημονικών εορτών και των τελετών που τις συνόδευαν σε ανάμνηση του παραπάνω γεγονότος, καθ’ όλη την περίοδο της βασιλείας του.
Η μελέτη κινείται στον χώρο της ιστορικής ανθρωπολογίας και στηρίζεται σ’ ένα πλούσιο αρχειακό υλικό της περιόδου 1832-1862 που εναπόκειται στην Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους (Γ.Α.Κ.) και στα Γ.Α.Κ. Νομού Αργολίδας.
Με κύρια βάση το πρωτογενές αυτό υλικό η μελέτη καλείται να απαντήσει σε μια σειρά από ερωτήματα, όπως: Γιατί η τελετή της άφιξης του Όθωνα και οι επέτειοί της αποτέλεσαν τη σημαντικότερη από τις δυναστικές μνημονικές τελετές της περιόδου της βασιλείας του, σε σημείο μάλιστα που να χαρακτηρίζεται εθνική; Πώς εξηγείται η «μακρά τους διάρκεια»; Ποια ακριβώς ήταν η αρχή που κατά καιρούς οργάνωνε τις τελετές αυτές σκηνοθετώντας συχνά μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια; Τι επεδίωκε με την εγκαθίδρυση, την απεικόνιση και επανάληψή τους; Τι απήχηση είχαν στο ευρύ κοινό και ποια ήταν η εμπλοκή του στους εορτασμούς; Ποιοι ήταν οι τελεστές και ποιοι οι αποδέκτες; Και ακόμα πώς οι συγκεκριμένες τελετές συνδέονταν με ζητήματα αποδοχής και υιοθέτησης της ελληνικότητας;