This book brings together eleven studies which approach the role of religion and violence in the construction of collective identities in the Balkans. The chronological purview is wide, stretching from the 17th to the 20th centuries with the requisite excursions to even earlier times. A number of other salient themes also run through these essays, adding to their internal cohesion, such as the Ottoman past of the region and the transition from pre-national to national modes of belonging. The enduring influence of Orthodoxy in shaping Balkan identities is contrasted with the modern conception of language as a crucial determinant of nationalism. An attempt has also been made to analyze not only the perceptions of the Balkan elites who did the talking about identity, be they Phanariot princes, patriarchs, politicians and intellectuals, but also of those who did the listening, be they illiterate peasants or brigands.
Αυτό το βιβλίο συγκεντρώνει έντεκα μελέτες που πραγματεύονται τον ρόλο της θρησκείας και της βίας στη διαμόρφωση συλλογικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια. Εκτείνεται σε ένα ευρύ χρονολογικό πεδίο, από τον 17ο έως τον 20ό αιώνα, με τις απαραίτητες παρεκβάσεις σε ακόμη παλαιότερες εποχές. Μια σειρά από άλλα σημαντικά θέματα διατρέχουν επίσης αυτά τα δοκίμια, προσθέτοντας στην εσωτερική τους συνοχή, όπως το οθωμανικό παρελθόν της περιοχής και η μετάβαση από τους προ-εθνικούς στους εθνικούς τρόπους «του ανήκειν».
Η διαρκής επιρροή της Ορθοδοξίας στη διαμόρφωση των βαλκανικών ταυτοτήτων έρχεται σε αντίθεση με τη σύγχρονη θεώρηση της γλώσσας ως καθοριστικού παράγοντα εθνικισμού. Έγινε επίσης προσπάθεια να αναλυθούν όχι μόνο οι αντιλήψεις των βαλκανικών ελίτ που μιλούσαν περί ταυτότητας, είτε ήταν Φαναριώτες πρίγκιπες, πατριάρχες, πολιτικοί ή διανοούμενοι, αλλά και εκείνων που άκουγαν, είτε ήταν αγράμματοι αγρότες είτε ληστές.
Ο Δημήτρης Λυβάνιος είναι Επίκουρος Καθηγητής Νεότερης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο ΑΠΘ. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο ΑΠΘ (Πτυχίο: 1988 και Μεταπτυχιακό: 1991) και έλαβε το διδακτορικό του Δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (St Antony’s College: 1996). Έχει διδάξει νεότερη ελληνική και βαλκανική ιστορία στα πανεπιστήμια του Cambridge, του Λονδίνου (Birkbeck College) και το Brown.
Τα κυριότερα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι το Μακεδονικό Ζήτημα, η βρετανική εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια, η ελληνική ιστοριογραφία, η σχέση Ορθοδοξίας και ελληνικής γλώσσας, ο εθνικισμός και η θρησκεία στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια και ο ρόλος τους στη διαμόρφωση των εθνικών συλλογικών ταυτοτήτων. Είναι συγγραφέας του βιβλίου The Macedonian Question: Britain and the Southern Balkans, 1941-1949 (Oxford: Oxford University Press 2008).