Όσο πλησιάζουμε από το βυθό της θάλασσας προς την επιφάνεια, το χρώμα των υδάτων αλλάζει και από σκούρο μαύρο γίνεται κυανό. Από τα βάθη, ποιος ξέρει τι είδους θάλασσας, ανασύρονται και οι λέξεις της εν λόγω ποιητικής συλλογής, με σκοπό να βγουν στο φως. Να αποκαλύψουν μνήμες, πάθη, αδιέξοδα, ξεχασμένες αισθήσεις, εξωτικά κοράλλια και σπάνια όστρακα. Έτσι που στο τέλος κάτι αλλάζει. Μεταμορφώνοντας το βλέμμα, πλημμυρίζοντάς το με εικόνες.

Η Μαρίζα Καζακλάρη, απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στην Κοινωνική Κλινική Ψυχολογία, με ειδίκευση στη Γνωστική Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία, στο τρίτο κατά σειρά ολοκληρωμένο προσωπικό της έργο, μας ξεναγεί στα υδάτινα σκοτάδια και στους ήλιους μιας επικράτειας, που μας κρατάει εξόριστους εδώ και χρόνια.