Το μείζον ζήτημα το οποίο αντιμετωπίζει ο φιλόλογος, ο φοιτητής αλλά και ο απλός αναγνώστης είναι αν ο Τρωικός Πόλεμος έλαβε χώρα ως ιστορικό γεγονός ή σε ποιον βαθμό μπορεί να προσβλέπει κανείς με εμπιστοσύνη σε πρόσωπα και γεγονότα που έχουν παραδοθεί και συνδέονται με τη διεξαγωγή του.

Το δίλημμα καθίσταται βασανιστικό όταν ερευνάται η ταυτότητα του ποιητή που στο υποσυνείδητο του αναγνώστη έχει ταυτισθεί με τον Όμηρο, οπότε υπεισέρχονται και εθνικές παράμετροι στην αποδοχή της ιστορικότητάς του, με αποτέλεσμα, όσοι αρνούνται τον πόλεμο ως γεγονός και τον ποιητή ως ιστορικό πρόσωπο, αποδεχόμενοι μόνο τη λογοτεχνική εκδοχή του, να κινδυνεύουν να διασυρθούν ως αμφισβητίες μιας ένδοξης προγονικής ιστορίας.

Το βιβλίο επιχειρεί να αποσαφηνίσει τα όρια της ιστορίας και της λογοτεχνίας, που εδώ διαπλέκονται δυσδιάκριτα. Επανεξετάζει ψύχραιμα τις ιστορικές μαρτυρίες, κυρίως μετά τις ανασκαφές του Μ. Korfmann, και ιδίως τις χεττιτικές επιγραφές, για να δοθεί μια αξιόπιστη απάντηση στο δίλημμα και στα ερωτήματα ποιος, πότε, πού και γιατί επινόησε τον Τρωικό Πόλεμο, στην περίπτωση της μη ιστορικότητάς του.

Παράλληλα, στο βιβλίο αναλύεται ο Επικός Κύκλος, η επική σύνθεση και τα δομικά της στοιχεία (εξάμετρο, σύνταξη, εκφραστικοί τρόποι, γραμματική), το ομηρικό ζήτημα, η επεξεργασία του κειμένου από τους Αλεξανδρινούς γραμματικούς, τα Σχόλια και τα χειρόγραφα.

Έτσι ο αναγνώστης μπορεί να αποκτήσει μια σαφή και σφαιρική εικόνα του ενδιαφέροντος αυτού κεφαλαίου της παγκόσμιας λογοτεχνίας.