Η δικτατορία Μεταξά δεν ήταν επιγέννημα μόνον του αδιεξόδου ενώπιον του οποίου βρέθηκε ο πολιτικός κόσμος το 1936, αλλά υπήρξε η κορύφωση ενός φαινομένου –του Εθνικού Διχασμού– που ταλάνισε την Ελλάδα για τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η επιβολή του μεταξικού καθεστώτος υπήρξε μια αναπόφευκτη εξέλιξη. Η κατάρρευση του κοινοβουλευτικού συστήματος ήταν ένα σενάριο που στα μέσα του 1936 συγκέντρωνε αρκετές πιθανότητες, αλλά μπορούσε να αποφευχθεί.

Η παρούσα μελέτη φιλοδοξεί να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες επιβλήθηκε η δικτατορία Μεταξά: Σε ποιον βαθμό η κρίση νομιμοποίησης του δημοκρατικού πολιτεύματος των ετών 1915-1935 καθιστούσε αναπόφευκτη τη διολίσθηση της Ελλάδας σε μη κοινοβουλευτικές λύσεις; Ποια ήταν η σημασία του αποτακτικού ζητήματος στην πορεία προς τη δικτατορία; Μπορούσαν τα πολιτικά κόμματα να βρουν λύσεις κυβερνησιμότητας εντός του υφιστάμενου κοινοβουλευτικού πλαισίου ή μήπως το αποτέλεσμα των εκλογών της 26ης Ιανουαρίου καθιστούσε αδύνατη τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας; Για ποιον λόγο το Κόμμα Φιλελευθέρων υποστήριξε, αρχικά (και σε κοινοβουλευτικό πλαίσιο), τη «λύση» Μεταξά; Ήταν υπαρκτός ο «κομμουνιστικός κίνδυνος», τον οποίο επικαλέστηκε ο Μεταξάς για να δικαιολογήσει την εκτροπή της 4ης Αυγούστου, ή αποτελούσε πρόφαση για να εκμαιεύσει τη συναίνεση του βασιλιά Γεωργίου Β΄ στην εγκαθίδρυση δικτατορίας;

Χρονιές που σημάδεψαν τη Νεοελληνική Ιστορία
Ιστορικά βιβλία στα οποία οι συγγραφείς τους καταπιάνονται με χρονιές που σημάδεψαν τη νεοελληνική ιστορία παρουσιάζοντας όλα τα σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια καθεμιάς από αυτές και αποδεικνύοντας την ξεχωριστή σημασία της στον ρου της ιστορίας.