Μια μέρα με κάλεσε στο σπίτι της η Τούλα η Καμπίτσα για να μου δείξει το καινούριο της φουστάνι.

– Ξέρεις ποιος μου το αγόρασε; με ρώτησε.

– Ο πατέρας σου.

– Με τι λεφτά;

– Τότε ο παππούς σου.

– Αφού είναι πεθαμένος.

– Θα μου το πεις ή θα σηκωθώ να φύγω;

– Το Ζάχο το Μπουχό τον θυμάσαι;

– Εκείνον που έκλεβε τα αυγά;

– Εσύ έκλεβες τα αυγά, αυτός έκλεβε τις κότες.

– Και γιατί πρέπει να τον θυμηθώ;

– Γιατί αυτός μου το αγόρασε.

– Πολύ έξυπνο παιδί ο Ζάχος ο Μπουχός. Την τελευταία φορά που τον είδα είχε κλέψει ένα μοσχάρι.

– Από τότε πέρασαν είκοσι χρόνια.

– Και πώς τα μέτρησες, αφού εσύ δεν ξέρεις από αριθμητική;