Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία της ανθρώπινης γνώσης όπου με μία απλή σκέψη γίνεται ένα γιγαντιαίο άλμα και ανοίγει ένα νέο πεδίο έρευνας που μέχρι εκείνη τη στιγμή παρέμενε κρυμμένο.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και η μονογραφία του Βίλχελμ Ράιχ με τίτλο «Τα βιόντα». Πρόκειται για κλασικό παράδειγμα «ανορθόδοξης» σκέψης, δηλαδή για την προσέγγιση ενός θέματος με τρόπο εντελώς διαφορετικό από τους καθιερωμένους.

Ορμώμενος από την ανακάλυψη του κανόνα «έντασης – φόρτισης», την ισχύ του οποίου στον χώρο της ψυχικής λειτουργικότητας είχε ήδη διαπιστώσει, προσπάθησε να εξετάσει κατά πόσον ο ίδιος κανόνας διέπει ευρύτερα το ζωικό βασίλειο, και όχι μόνο τον ψυχισμό. Ανακάλυψε τα «βιόντα», που είναι μεταιχμιακές μορφές ζωής στα όρια μεταξύ έμβιου και άβιου κόσμου, όχι τόσο μικρά όσο οι ιοί αλλά ούτε και τόσο μεγάλα όσο τα κύτταρα. Η έρευνα των βιόντων τον οδήγησε στην αναθεώρηση των απόψεων για την προέλευση της ζωής, ενώ ταυτόχρονα άνοιξε (αργότερα) τον δρόμο για την κατανόηση του καρκίνου.

Στο βιβλίο περιγράφονται λεπτομερώς όλα τα σχετικά πειράματα, και τα συμπεράσματα που προκύπτουν. Εδώ μας αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο η συλλογιστική του Ράιχ. Μας οδηγεί βήμα-βήμα σε έναν εντελώς νέο τρόπο σκέψης —που αργότερα ονόμασε «οργονομικό λειτουργισμό»— ο οποίος δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να μελετήσει τη φύση από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.