Για μια ακόμα φορά απωθήσαμε το παράλογο, παίζοντας άψογα τον ρόλο "όλα καλά" που θέλαμε τόσο να τον πιστεύουμε! Να όμως τώρα που η απώθηση γυρίζει μπούμερανγκ κι απειλεί το παρόν και το μέλλον. Τα πιο τρομερά φαντάσματα είναι τα πραγματικά, εκείνα που απέφυγες ν` απομυθοποιήσεις.
Πόσες γυναίκες άραγε έχουν βρεθεί στη θέση μου και πόσες άλλες ζουν και θα ζουν στη βουβή τρομοκρατία του φόβου; Υπάρχουν, βέβαια, οργανώσεις και υπηρεσίες στήριξης. Πόσες, όμως, καταφέρνουν να φτάσουν στο κατώφλι, να ζητήσουν βοήθεια και να λύσουν τη σιωπή τους; Εγώ όχι μόνο δεν το τόλμησα, αλλά ούτε και το σκέφτηκα ποτέ. Ποια να είναι τα πραγματικά νούμερα και ποια τα ποσοστά αυτών που, εντέλει, σπάνε τον κλοιό και απελευθερώνονται;
Θα φύγω! Εμμένει. Όταν είναι μόνη, ψηλαφεί κάθε πιθανότητα, γυρεύει εργαλεία ν` ανοίξει πέρασμα. Αρκεί η εμφάνιση του Αχιλλέα, ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα για να κάψει όλες τις ελπίδες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)