Περιγράφονται οι ησυχαστικές έριδες κατά τον 14ο αιώνα στο Βυζάντιο, καθώς επίσης και οι αρχές των ησυχαστών και η τελική τους επικράτηση στον ορθόδοξο κόσμο, με δεσπόζουσα τη μορφή του Γρηγορίου Παλαμά. Επίσης γίνεται διαφοροποίηση μεταξύ ορθόδοξης (ανατολικής) και καθολικής (δυτικής) θεολογικής σκέψης.