Η αφήγηση του βίου και της πολιτείας του Βυζαντινού Μανδαρίνου, του Μιχαήλ Ατταλειάτη, αποτελεί προσπάθεια να διαθλαστούν μέσα από την προσωπική εμπειρία ενός οφικιαλίου, ενός μέλους του δικαστικού σώματος της Ρωμανίας – της πολιτείας αυτής που εμείς αποκαλούμε Βυζάντιο – τα πορίσματα πρόσφατης έρευνας στο πεδίο των Βυζαντινών Σπουδών, έρευνας που αλλάζει άρδην την πρόσληψη μιας εποχής την οποία νομίζουμε πως γνωρίζουμε καλά.

Εξετάζοντας τις πτυχές της ζωής του ήρωα της ιστορίας αυτής, του Κριτή του Ιπποδρόμου και του Βήλου, Πατρικίου και Ανθύπατου Μιχαήλ Ατταλειάτη, καθώς αυτές αναδύονται από τα διάφορα κείμενα που άφησε στις επόμενες γενιές, επισκεπτόμαστε τα εδάφη της Αυτοκρατορίας, περπατάμε στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, επενδύουμε σε γαίες και ακίνητα, και ακούμε τις συμβουλές του για το πώς να προστατεύσουμε την περιουσία μας από την εφορία. Αντιμετωπίζουμε δε, ακόμα και τον κίνδυνο του θανάτου στα χέρια των βάρβαρων εχθρών της Ρωμανίας.

Η βιογραφία του Ατταλειάτη, ξεκινάει συνεπώς από ένα πρόσωπο και την πορεία του στον ενδέκατο αιώνα για να χαρτογραφήσει και να αφηγηθεί την ιστορία μιας πολιτείας δυναμικής και δημιουργικής που κυβερνιόταν από μια λίγο-πολύ αποτελεσματική ομάδα οφικιαλίων και δικαστικών με Ρωμαϊκή αυτοσυνείδηση και Ελληνική παιδεία.