Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει νέες θεματολογίες της έρευνας για την Ελλάδα και τον Ψυχρό Πόλεμο, οι οποίες παρακολουθούν και τις αντίστοιχες τάσεις της διεθνούς βιβλιογραφίας. Οι σύγχρονες ερμηνείες του Ψυχρού Πολέμου επιμένουν ότι αυτός δεν ήταν μόνον ένα «στρατηγικό δίλημμα», αλλά ταυτόχρονα μια γιγάντια διαμάχη που αφορούσε την ιδεολογία, την εξέλιξη των κοινωνιών και την κρίση νομιμοποίησης της εξουσίας.  Το ανά χείρας βιβλίο καλύπτει και τις δύο διαστάσεις, τη στρατηγική και την ιδεολογική. Ένας πρόσθετος θεματικός άξονας είναι ο «ψυχροπολεμικός φακός» (Cold War lens): ο όρος αναφέρεται πρωτίστως στα ιδιαίτερα συμφέροντα των υπερδυνάμεων, τα οποία τις οδηγούσαν να αντιλαμβάνονται τα προβλήματα του αναπτυσσόμενου κόσμου μέσω των δικών τους αναγκών. Ωστόσο, τέτοιοι «φακοί» υπήρχαν και στις προσλήψεις των μικρότερων μελών του διεθνούς συστήματος – στην περίπτωση της Ελλάδας το Κυπριακό είναι ένα εμφανές παράδειγμα. Επιπλέον, η μελέτη του «πολιτιστικού Ψυχρού Πολέμου» έχει ραγδαία αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, και το παρόν βιβλίο περιέχει σημαντικές παρεμβάσεις για την ελληνική διάσταση του θέματος.  Τέλος, σε μια εποχή κατά την οποία η σύγχρονη βιβλιογραφία κινείται με ταχείς ρυθμούς στη μελέτη των δεκαετιών 1960-1980, ο τόμος δίνει έμφαση σε αυτή την ύστερη φάση του Ψυχρού Πολέμου, επεκτείνοντας και χρονικά τα όρια της μελέτης.