Γίνεται τα παιδιά δύο οικογενειών που εχθρεύονται θανάσιμα η μία την άλλη να ερωτευτούν μεταξύ τους, να αγαπηθούν και να καταφέρουν να ευτυχήσουν;

Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο διάσημο έργο του «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» δίνει ένα θλιβερό όσο και τραγικό τέλος σε έναν ανάλογο έρωτα και αρνητική απάντηση στο ερώτημά μας.

Γίνεται άνθρωποι που έχουν διωχθεί, βασανιστεί, ταλαιπωρηθεί, ταπεινωθεί από άλλους ανθρώπους, να ζήσουν αρμονικά με τους πριν από λίγα χρόνια διώκτες και βασανιστές τους;

Η πρόσφατη Ιστορία μας δίνει πολλά παραδείγματα για το πόσο δύσκολο είναι αυτό• μας λέει όμως ότι μπορεί και να συμβεί.

Γίνονται πόλεμοι και δίνονται σκληρές μάχες χωρίς κανέναν νεκρό;

Γίνεται αυτοί που έφταιξαν να αλλάξουν αλλά κι εκείνοι που δεν έφταιξαν να αλλάξουν επίσης για το καλό όλων;

Μπορούν οι άνθρωποι να θυμούνται τι πρέπει να ξεχάσουν και να ξεχνούν αυτά που δεν πρέπει να θυμούνται, για να γίνει καλύτερη η ζωή για όλους;

Αυτά γίνονται μόνο στα παραμύθια και στα μυθιστορήματα, όπου βάζουν το χεράκι τους -ή τη φτερούγα τους- ξωτικά, νεράιδες, μαγικά πουλιά, σοφοί άνθρωποι και οι συγγραφείς, που γράφουν ό,τι θέλουν; 

Ή μήπως και στην πραγματική ζωή έχουμε παραδείγματα όπου η αγάπη, η συγχώρεση και η λογική νικούν κάθε κακό;