Μεταξύ 1927 και 1931 η ανθρωπολόγος Ζόρα Νιλ Χέρστον ταξίδεψε στην Αλαμπάμα για να μιλήσει εκ βαθέων με τον 90χρονο Κούτζο Λούις, πρώην σκλάβο, τον τελευταίο εν ζωή μάρτυρα αυτής της γενοκτονικής διαδικασίας.
Ο Κούτζο μοιράστηκε τις αναμνήσεις του από την τραγωδία της αιχμαλώτισής του –πενήντα ολόκληρα χρόνια μετά την απαγόρευση του διατλαντικού εμπορίου σκλάβων– και από την παραμονή του στα barracoon, τους ειδικούς στρατώνες όπου οι δουλέμποροι φυλάκιζαν τους μαύρους σκλάβους πριν τους στοιβάξουν σαν άψυχα τσουβάλια στα αμπάρια των πλοίων τους.
Το βιβλίο της Χέρστον αναπαράγει τη φωνή και την ιδιαίτερη ντοπιολαλιά του Κούτζο Λούις σε μια μοναδική ιστορική κατάθεση: μια ανεκτίμητη συμβολή στην ιστορία και την αλήθεια. Ένα έργο εξίσου οδυνηρό και βαθύ όσο και τα αμπάρια των πλοίων-κολαστηρίων που διέσχιζαν τον Ατλαντικό.
- Γιατί είναι η μοναδική, σπαρακτική μαρτυρία του τελευταίου επιζώντα του αμερικανικού δουλεμπορίου.
- Γιατί αποκαλύπτει ότι πενήντα ολόκληρα χρόνια μετά τη διά νόμου κατάργηση της δουλείας στις ΗΠΑ, οι δουλέμποροι των νοτίων πολιτειών συνέχιζαν, αμέριμνοι, το καταστροφικό τους έργο.
- Γιατί είναι ένα μοναδικό ντοκουμέντο, με τη λαλιά του ίδιου του Κούτζο Λούις, για μία πρακτική που σημάδεψε για πάντα την Αφρική και τις ΗΠΑ, την οποία αν δεν κατανοήσει κανείς, δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει την αμερικανική ψυχή.