Η αμφιθυμία ως προς τις αμοιβαίες επιρροές θεάτρου και κινηματογράφου, τόσο της αλληλοτροφοδότησής τους όσο και του απόλυτου διαχωρισμού τους, διήρκεσε καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Σήμερα, πάντως, η Θεατρολογία και η Θεωρία και Ιστορία του Κινηματογράφου, απαλλαγμένες από παλαιές προκαταλήψεις και φόβους, ερευνούν τη συγγένεια των δύο τεχνών, εξετάζοντας και αξιοποιώντας τα εργαλεία και τις σχέσεις τους, τις διαφορές και τις ομοιότητες που επανέρχονται, λαμβάνοντας υπόψη και την εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία επηρεάζει όλους τους χώρους των παραστατικών και αφηγηματικών τεχνών.
Το θέατρο φιλοξενείται συχνά στα κινηματογραφικά πλατό ενώ, αντιστρόφως, ο κινηματογράφος αξιοποιείται ποικιλοτρόπως στις θεατρικές σκηνές. Δεκάδες ταινίες αναφέρονται σε θεατρικά έργα, προσπαθώντας να αποδώσουν με τους οικείους τους κώδικες τη δραματικότητα των κειμένων, αλλά και τη θεατρικότητα των παραστάσεων ή ακόμα και τον ιδιαίτερο βηματισμό της θεατρικής ζωής.
Ο ανά χείρας τόμος περιλαμβάνει είκοσι τρεις μελέτες από ισάριθμους ερευνητές και ερευνήτριες των πεδίων θεάτρου και κινηματογράφου, οι οποίες εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα θεματολογίας, δημιουργών και προσεγγίσεων _ από το αρχαίο δράμα και τις μετεγγραφές του στον κινηματογράφο έως το σύγχρονο θέατρο και το weird cinema. Απευθύνεται σε ερευνητές και σπουδαστές, καλλιτέχνες, αλλά και σε ένα ευρύτερο κοινό που ενδιαφέρεται για τις τέχνες. Πρόκειται για μια συστηματική διερεύνηση των σχέσεων θεάτρου και κινηματογράφου, με πρωτότυπες συμβολές σε θέματα που έχουν ελάχιστα ερευνηθεί στην ελληνική βιβλιογραφία _ μια μελέτη για το άνοιγμα ενός γόνιμου διαλόγου με θεωρητικό και καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.