Γονείς, που έχουν χάσει ένα παιδί, μπορεί να αναρωτιούνται πώς ζει στον άλλο κόσμο, αφού στη γη ήταν ένα μικρό και αβοήθητο πλάσμα που εξαρτιόταν από τους άλλους. Η γιατρός δρ. Κύμπλερ -Ρος στο βιβλίο της με τίτλο «Τα παιδιά και ο θάνατος» επισημαίνει ότι και στην άλλη όχθη υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης. Ασφαλώς η εξέλιξη δεν σταματά με το θάνατο, αφού δεν παύει ποτέ. Έτσι και τα παιδιά, μετά το θάνατό τους, μεγαλώνουν και αναπτύσσουν τις πνευματικές τους ικανότητες. Τρυφερότητα, στοργή και φροντίδα περιμένει τις παιδικές ψυχές που καθοδηγούνται στη συνέχεια σε μια βαθύτατα σοφή εκπαίδευση και συνάμα διαπαιδαγώγηση του πνεύματός τους. Φροντιστές, προστάτες και ταυτόχρονα δάσκαλοί τους είναι συγκεκριμένα αγγελικά πνεύματα που υπήρξαν ανέκαθεν ιδιαίτεροι φίλοι των παιδιών. Κατά καιρούς, σε παιδικές ψυχές που συνοδεύονται από αγγέλους επιτρέπεται να επισκεφθούν τους γήινους γονείς τους, ενώ αυτοί κοιμούνται και συνήθως δεν έχουν συνείδηση του γεγονότος αυτού. Μετά από τη μαθητεία στις ουράνιες σχολές, ακολουθεί η πρακτική εξάσκηση σε διάφορα καθήκοντα του πνευματικού κόσμου. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η είσοδος και η πολιτογράφηση των νεαρών ψυχών στην ιερή πόλη του Θεού. Έτσι, για τον αναγνώστη, το βιβλίο συνιστά ένα οδοιπορικό στους ουράνιους και στους κάτω κόσμους με οδηγό τον Ευαγγελιστή Ιωάννη.