Τρεις φίλοι που ζουν στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης. Αγωνιούν, μοιράζονται, πέφτουν, σηκώνονται, αναζητούν. Αναζητούν μέσα τους και γύρω τους την αλήθεια που θα τους επιτρέψει τα δύσκολα να τα κοιτάξουν στα μάτια.
Όλοι φοράμε μάσκες. Πίσω από κάθε μάσκα υπάρχει μια πρόκληση. Η πρόκληση για τον δυνατό είναι να επιτρέψει στον εαυτό του να αποδεχτεί και την αδυναμία του. Για το καλό παιδί, να αποδεχτεί ότι υπάρχουν φορές που δεν θέλει να ασχοληθεί με κανέναν, άλλες που δεν θέλει να προσφέρει τίποτα, και παρ’ όλα αυτά παραμένει καλό παιδί. Για το θύμα, να αναγνωρίσει πως γίνεται ο ίδιος θύτης. Για τον μονίμως θυμωμένο, να αποδεχτεί ότι διαθέτει και μια τρυφερή πλευρά, χωρίς να φοβάται ότι οι άλλοι θα τον εκμεταλλευτούν. Για τον μονίμως χαμογελαστό, να αναγνωρίσει ότι μέσα του μπορεί να κρύβει πολύ θυμό ή θλίψη. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί κάποιος να βιώσει μια εσωτερική ισορροπία. Δεν μπορούμε να φτάσουμε πραγματικά στο φως εάν δεν περάσουμε μέσα από το σκοτάδι μας. Χρειάζεται κουράγιο και δύναμη να το κάνουμε. Όμως είναι ο μόνος τρόπος να αγαπήσουμε πραγματικά τον εαυτό μας και να συνυπάρξουμε αρμονικά με τους άλλους. Εάν αναγνωρίσουμε το δικό μας σκοτάδι και το αποδεχτούμε, θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε και του άλλου. Θα κατανοήσουμε αυτή την απλή αλήθεια, πως όλοι φέρουμε και τα δύο. Και όταν το κάνουμε, θα βρεθούμε στο φως.