Η ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ ἀποτελεῖ σημαντικὸ κλάδο τῆς θεολογικῆς καὶ φιλολογικῆς ἐπιστήμης, ἐν ταυτῷ δὲ καὶ ἕνα πεδίο τῆς σύγχρονης ἀνθρωπιστικῆς καὶ κοινωνικῆς ἔρευνας, στὸ ὁποῖο ὁλοένα καὶ περισσότεροι ἐπιστήμονες σὲ ὁλόκληρο τὸν κόσμο ἑστιάζουν τὸ ἐνδιαφέρον τους. Στὸν παρόντα τόμο ἔχουν συγκεντρωθεῖ ἄρθρα καὶ εἰσηγήσεις τοῦ συγγραφέα, διάσπαρτα σὲ περιοδικά, πρακτικὰ συνεδρίων καὶ συλλογικοὺς τόμους κατὰ τὰ τελευταῖα δεκαπέντε ἔτη. Ἐξετάζονται μὲ διεισδυτικὸ τρόπο καὶ μὲ ἀξιολόγηση τόσο τῶν πρωτογενῶν πηγῶν ὅσο καὶ τῶν πορισμάτων τῆς νεότερης ἔρευνας σημαίνοντα ζητήματα τῆς βυζαντινῆς καὶ μετα- βυζαντινῆς ἁγιολογίας, ποὺ ἀφοροῦν σὲ πτυχὲς τῆς ἁγιολογικῆς γραμματείας, στὴν ἱστορία καὶ τὴ διαμόρφωση τῶν κριτηρίων ἁγιότητας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ στὴν ἑορτολογικὴ ἔκφανση τῆς τιμῆς τῶν ἁγίων.