Οι εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 έφεραν στην εξουσία έναν συνασπισμό δύο αντιμνημονιακών, αντισυστημικών κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Η διακυβέρνηση της χώρας από αυτό τον συνασπισμό υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα σίγουρα ήταν «εξαιρετική» από κάθε άποψη: ως ριζοσπαστική, επιθυμούσε τη ριζική ανατροπή του «παλαιού καθεστώτος» και την εγκαθίδρυση μιας «πραγματικής δημοκρατίας» και μιας καινούργιας κοινωνικής διάταξης όμως, συγχρόνως, ως αποδεχόμενη το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015, βρέθηκε υποχρεωμένη να ακολουθήσει τις αρχές και τις οδηγίες της τρόικας, που επέβαλε ένα πρόγραμμα οικονομικής λιτότητας και δομικού εκσυγχρονισμού.
Πώς έδρασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εντός αυτών των προγραμματικών συντεταγμένων; Πώς εξισορρόπησε ανάμεσα στον σοσιαλιστικό ριζοσπαστισμό και τον φιλελεύθερο εκσυγχρονισμό; Και πώς προσπάθησε να εδραιώσει συμβολικά τη νέα εποχή που διακήρυξε στη δημόσια σφαίρα; Οι δεκαπέντε καθηγητές πανεπιστημίου και αναλυτές που κλήθηκαν να συμμετάσχουν στον τόμο δίνουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα μέσα από την ανάλυση συγκεκριμένων πεδίων άσκησης πολιτικής και συγκεκριμένων χαρακτηριστικών της ίδιας της διακυβέρνησης.