«Όταν οι ισορροπίες έχουν χαθεί
και οι ρόλοι είναι πλέον δυσδιάκριτοι,
πώς μπορεί κανείς να κρίνει τι είναι σωστό και τι λάθος;»
Στη Μεγάλη Πόλη, η Μαρίνα λαμβάνει μια επιστολή που την πληροφορεί για τον θάνατο της γιαγιάς της.
Στη Δρύπη, η Αλκμήνη μαθαίνει πως όσο και να προσπαθείς να κρυφτείς, το πεπρωμένο σε βρίσκει πάντα.
Στους Κήπους της Γαλήνης, ο Πάρης συνειδητοποιεί ότι οι επιλογές μας κοστίζουν περισσότερο απ’ όσο φανταζόμαστε. Την ίδια στιγμή, ο Αδάμ εξουσιάζει το μέρος και υφαίνει την εκδίκησή του οργανώνοντας νέες συμμαχίες.
Στις Κατακόμβες, ο Σεθ και ο Άρης, με τη βοήθεια της Κάτιας, καταλαβαίνουν ότι όσο τα περιθώρια στενεύουν και οι πιθανές λύσεις μειώνονται, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.
Σκοτεινοί Υπερασπιστές και Κουβαλητές του Φωτός θα κληθούν να πολεμήσουν στη Μεγάλη Μάχη. Ποιος θα κυριαρχήσει; Μπορεί να τελειώσει κάτι που υφίσταται αέναα στον χώρο και τον χρόνο; Ποιο είναι το σημείο μηδέν της αέναης μάχης που εξελίσσεται γύρω μας;
Πώς θα μπορούσε να τελειώσει μια Αέναη Μάχη; Η σκέψη αυτή τριβέλιζε στο μυαλό μου ήδη από τις πρώτες σελίδες της Πτώσης, εκεί όπου η Κάτια πήγαινε στο σπίτι του Άρη προσπαθώντας και η ίδια να καταλάβει τι πραγματικά φύλαγε με το κόκκινο βιβλίο της. Στη συνέχεια ήρθε η Άνοδος και έμαθα τα όσα διακυβεύονταν από τη μάχη μεταξύ των Κουβαλητών του Φωτός και των Σκοτεινών Υπερασπιστών. Και έκρινα ότι, όχι, αυτή η ιστορία δεν θα μπορούσε να έχει κανένα λογικό τέλος. Αλλά όταν διάβασα και το Σημείο Μηδέν διαπίστωσα ότι το μόνο που είναι αέναο είναι η φαντασία της Άννας Σπανογιώργου. Διότι η τριλογία αυτή έχει τελικά ένα από τα πιο όμορφα, ευφυή και ανατρεπτικά φινάλε που έχω διαβάσει ποτέ.
Γιώργος Δάμτσιος, συγγραφέας/μουσικός
Το τρίτο και τελευταίο μέρος της Αέναης Μάχης μας ταξιδεύει ακόμη πιο βαθιά σε αυτόν τον μοναδικό κόσμο. Μια ξεχωριστή ιστορία φαντασίας ολοκληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο. Αξίζει να διαβαστεί από όλους!
Μάριος Δημητριάδης, συγγραφέας/μουσικός
Πρώτα πέφτεις, έπειτα σηκώνεσαι. Κι ύστερα; Ύστερα βρίσκεσαι στο Σημείο Μηδέν. Η τριλογία της Άννας Σπανογιώργου δεν θα μπορούσε να κλείσει με καλύτερο τρόπο. Με τη δυνατή πένα της η συγ- γραφέας ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ. Η ιστορία αρχίζει δυναμικά και εξελίσσεται ομαλά, σαν να επιβιβάζεσαι σε μια βάρκα όπου τα νερά είναι ήρεμα αλλά παρακάτω γίνονται πιο ορμητικά και το ταξίδι μετατρέπεται σε αγωνιώδη περιπέτεια. Ώσπου το ταξίδι φτάνει στο τέλος του με έναν εκπληκτικό και απροσδόκητο τρόπο. Το Σημείο Μηδέν δεν είναι απλώς μια ιστορία. Είναι αξίες, συμπεριφορές και καταστάσεις κρυμμένες πίσω από τις λέξεις του βιβλίου. Είναι σαν τα μαγικά βιβλία της Κάτιας; Πολύ πιθανόν…
Γεωργία Καλαμαρά, συγγραφέας
«Όταν οι ισορροπίες έχουν χαθεί
και οι ρόλοι είναι πλέον δυσδιάκριτοι,
πώς μπορεί κανείς να κρίνει τι είναι σωστό και τι λάθος;»
Στη Μεγάλη Πόλη, η Μαρίνα λαμβάνει μια επιστολή που την πληροφορεί για τον θάνατο της γιαγιάς της.
Στη Δρύπη, η Αλκμήνη μαθαίνει πως όσο και να προσπαθείς να κρυφτείς, το πεπρωμένο σε βρίσκει πάντα.
Στους Κήπους της Γαλήνης, ο Πάρης συνειδητοποιεί ότι οι επιλογές μας κοστίζουν περισσότερο απ’ όσο φανταζόμαστε. Την ίδια στιγμή, ο Αδάμ εξουσιάζει το μέρος και υφαίνει την εκδίκησή του οργανώνοντας νέες συμμαχίες.
Στις Κατακόμβες, ο Σεθ και ο Άρης, με τη βοήθεια της Κάτιας, καταλαβαίνουν ότι όσο τα περιθώρια στενεύουν και οι πιθανές λύσεις μειώνονται, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.
Σκοτεινοί Υπερασπιστές και Κουβαλητές του Φωτός θα κληθούν να πολεμήσουν στη Μεγάλη Μάχη. Ποιος θα κυριαρχήσει; Μπορεί να τελειώσει κάτι που υφίσταται αέναα στον χώρο και τον χρόνο; Ποιο είναι το σημείο μηδέν της αέναης μάχης που εξελίσσεται γύρω μας;
Πώς θα μπορούσε να τελειώσει μια Αέναη Μάχη; Η σκέψη αυτή τριβέλιζε στο μυαλό μου ήδη από τις πρώτες σελίδες της Πτώσης, εκεί όπου η Κάτια πήγαινε στο σπίτι του Άρη προσπαθώντας και η ίδια να καταλάβει τι πραγματικά φύλαγε με το κόκκινο βιβλίο της. Στη συνέχεια ήρθε η Άνοδος και έμαθα τα όσα διακυβεύονταν από τη μάχη μεταξύ των Κουβαλητών του Φωτός και των Σκοτεινών Υπερασπιστών. Και έκρινα ότι, όχι, αυτή η ιστορία δεν θα μπορούσε να έχει κανένα λογικό τέλος. Αλλά όταν διάβασα και το Σημείο Μηδέν διαπίστωσα ότι το μόνο που είναι αέναο είναι η φαντασία της Άννας Σπανογιώργου. Διότι η τριλογία αυτή έχει τελικά ένα από τα πιο όμορφα, ευφυή και ανατρεπτικά φινάλε που έχω διαβάσει ποτέ.
Γιώργος Δάμτσιος, συγγραφέας/μουσικός
Το τρίτο και τελευταίο μέρος της Αέναης Μάχης μας ταξιδεύει ακόμη πιο βαθιά σε αυτόν τον μοναδικό κόσμο. Μια ξεχωριστή ιστορία φαντασίας ολοκληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο. Αξίζει να διαβαστεί από όλους!
Μάριος Δημητριάδης, συγγραφέας/μουσικός
Πρώτα πέφτεις, έπειτα σηκώνεσαι. Κι ύστερα; Ύστερα βρίσκεσαι στο Σημείο Μηδέν. Η τριλογία της Άννας Σπανογιώργου δεν θα μπορούσε να κλείσει με καλύτερο τρόπο. Με τη δυνατή πένα της η συγ- γραφέας ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ. Η ιστορία αρχίζει δυναμικά και εξελίσσεται ομαλά, σαν να επιβιβάζεσαι σε μια βάρκα όπου τα νερά είναι ήρεμα αλλά παρακάτω γίνονται πιο ορμητικά και το ταξίδι μετατρέπεται σε αγωνιώδη περιπέτεια. Ώσπου το ταξίδι φτάνει στο τέλος του με έναν εκπληκτικό και απροσδόκητο τρόπο. Το Σημείο Μηδέν δεν είναι απλώς μια ιστορία. Είναι αξίες, συμπεριφορές και καταστάσεις κρυμμένες πίσω από τις λέξεις του βιβλίου. Είναι σαν τα μαγικά βιβλία της Κάτιας; Πολύ πιθανόν…
Γεωργία Καλαμαρά, συγγραφέας