BραβείοLANDERNEAU POLAR

BραβείοCALIBRE 47

BραβείοSANG D’ENCRE

BραβείοMYSTÈRE DE LA CRITIQUE

BραβείοΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ 20 MINUTES/QUAIS DU POLAR

Παρίσι, φθινόπωρο του 1959. Η Αλγερία διεκδικεί την ανεξαρτησία της και ο πόλεμος δεν αφήνει ανέγγιχτη τη μητροπολιτική Γαλλία. Ένας επιφανής Αλγερινός δικηγόρος, που πρόσκειται στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα FLN, δολοφονείται στο Παρίσι με τη Γαλλίδα σύζυγό του και τα παιδιά τους.

                Η αστυνομία υποστηρίζει ότι πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο εσωτερικό του FLN και αναθέτει την υπόθεση σε έναν νεαρό και σχετικά άπειρο αστυνομικό. Ο πατέρας της δολοφονημένης συζύγου, πρώην ηγετικό στέλεχος της γαλλικής Αντίστασης κατά των Γερμανών, ζητά από έναν Κορσικανό παλιό σύντροφό του από την Αντίσταση, αλλά που τώρα είναι μέλος του υποκόσμου, να ανακαλύψει τον δολοφόνο.

                Παράλληλα, ο διευθυντής της αστυνομίας του Παρισιού Μωρίς Παπόν [υπαρκτό πρόσωπο· συνεργάτης του καθεστώτος του Βισύ, υπαίτιος για την εκτόπιση των Γάλλων Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, συνέχισε ανενόχλητος τη λαμπρή διοικητική του σταδιοδρομία με όλες τις κυβερνήσεις και μόλις το 1998 καταδικάστηκε από τη γαλλική Δικαιοσύνη· ο Παπόν ήταν επίσης υπεύθυνος για τη σφαγή των Αλγερινών διαδηλωτών στο Παρίσι, στις 17 Οκτωβρίου 1961, καθώς και για την αιματηρή καταστολή της διαδήλωσης κατά της OAS και του Πολέμου της Αλγερίας, στις 8 Φεβρουαρίου 1962, στη στάση του μετρό Charonne] αναθέτει σε έναν πρώην δωσίλογο, που αναλαμβάνει σκοτεινές αποστολές για λογαριασμό της αστυνομίας, να εκτελέσει τον δολοφόνο, προκειμένου να κλείσει η υπόθεση χωρίς συνέπειες.

                Ο συγγραφέας παρακολουθεί τις άλλοτε παράλληλες και άλλοτε συγκλίνουσες πορείες των τριών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους χαρακτήρων του, στις ακριβές συνοικίες και τα υποβαθμισμένα προάστια, στα μεγαλοπρεπή κυβερνητικά μέγαρα και τα άθλια διαμερίσματα του Παρισιού, από το 1959 ώς το 1962, και φωτίζει το παρασκήνιο του «βρώμικου πολέμου» που διεξήγαγε στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος» ο Μωρίς Παπόν, χωρίς ποτέ να θυσιάζει τις απαιτήσεις της μυθιστορηματικής φόρμας ή να καταφεύγει σε υπεραπλουστευτικές περιγραφές των ψυχολογικών χαρακτηριστικών των ηρώων του.

             Με αυτό τον ευφυή συνδυασμό πραγματικών γεγονότων και μυθοπλασίας, ο Τομά Κανταλούμπ υπογράφει το πρώτο του μυθιστόρημα ελέγχοντας με εντυπωσιακό τρόπο το υλικό του. Ζωντανεύει μια περίοδο σκοτεινή, γεμάτη προδοσίες και ανατροπές. Με τη συναρπαστική του πλοκή, το Ρέκβιεμ για μια Δημοκρατία συμπληρώνει με θαυμαστό τρόπο, ως δίπτυχο, το Μαύρο Αλγέρι του Μωρίς Αττιά.

Το κείμενο του οπισθοφύλλου βασίζεται κατά μεγάλο μέρος σε άρθρο της εφημερίδας LeMonde (25.1.2019)

Το Ρέκβιεμ για μια Δημοκρατία είναι υπέροχα γραμμένο, χωρίς παραχωρήσεις ούτε στο περιεχόμενο ούτε στη μορφή. Δεν είναι απλώς ένα καλό μυθιστόρημα: είναι ένα μεγάλο μυθιστόρημα.

Philippe Jaenada, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του βραβείου Landerneau Polar

Ωραίοι χαρακτήρες: τα πάντα γύρω τους είναι μαύρα, βαμμένα με το κόκκινο του αίματος, αλλά εκείνοι διατηρούν μια κάποια αγνότητα. Η αφοσίωση και η τιμή καταφέρνουν να κρατήσουν τη θέση τους σε αυτό το οργισμένο βιβλίο.

LeFigaro

Συναρπαστικό, αξιοθαύμαστα ζωντανό, στέρεα δομημένο, μυθιστόρημα και ντοκουμέντο συνάμα. Ένα έξοχο επίτευγμα, στη μεγάλη παράδοση της Série noire.

Télérama

Ένα πρώτο μυθιστόρημα συναρπαστικό και δεξιοτεχνικά γραμμένο. Μας καλεί σε επαγρύπνηση, καθώς βουτά στους μαιάνδρους της γαλλικής ιστορίας, τότε που, στο όνομα του εθνικού συμφέροντος, το χειρότερο ήταν πάντα πιθανό.

L’Obs

***

Ο Τομά Κανταλούμπ γεννήθηκε το 1971 στο Παρίσι. Είναι απόφοιτος του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού και του Κέντρου Εκπαίδευσης Δημοσιογράφων. Από το 1995 ώς το 2020 εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αρχικά στα Cahiersducinémaκαι, από το 1997 ώς το 1999, ως ανταποκριτής τηςL’Humanité στο Λος Άντζελες, συνεχίζοντας τη συνεργασία του και με άλλα έντυπα.

                Το 1999 επέστρεψε στο Παρίσι και έγινε αναπληρωτής αρχισυντάκτης της L’Humanité Hebdo. Αποχώρησε, διαφωνώντας με τη γραμμή της εφημερίδας, το 2001 και ταξίδεψε για ένα έτος σε δεκατρείς χώρες. Το 2003 εγκαταστάθηκε στην Ουάσινγκτον ως ανταποκριτής της εφημερίδας LeParisien και των περιοδικών Marianne καιLaVie, με δημοσιογραφικές αποστολές στο Μεξικό, το Ιράκ, το Κουβέιτ και την Κούβα.

                Το 2008 επιστρέφει στη Γαλλία και ώς το 2020 εργάζεται στην ιστοσελίδα Mediapartως αρχισυντάκτης διεθνών θεμάτων και ως ειδικός απεσταλμένος στις ΗΠΑ, τα Βαλκάνια, τη Μεγάλη Βρετανία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Νότια Αφρική, τη Σουηδία, την Ουγγαρία, την Αίγυπτο, την Τυνησία, τη Λιβύη, την Αργεντινή, τη Χιλή, την Πολωνία, το Μάλι, την Ινδία, τη Ρουάντα, τη Νικαράγουα, τη Βραζιλία, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Ιρλανδία, το Καμερούν.

                Από το 2020 αφοσιώνεται στη συγγραφή βιβλίων και σεναρίων.

Το Ρέκβιεμ για μια Δημοκρατία είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Έχει τιμηθεί με τα βραβεία Landerneau Polar, Calibre 47, Sangd’encre, AnguillesousRoche, Mystère de la Critique, καθώς και με το Βραβείο Αναγνωστών του Quais du Polar. Το 2021 κυκλοφόρησε και το μυθιστόρημά του Frakas.