Τον Ιανουάριο του 1828 η Αίγινα υποδέχεται, με ενθουσιασμό και ελπίδα, τον πρώτο Κυβερνήτη της ελληνικής πολιτείας, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο «πρώτος Ελλήνων Έλλην», ο κομιστής παρηγοριάς παρέμεινε στο νησί δύο περίπου χρόνια, σχεδιάζοντας άοκνα το μέλλον του Έθνους. Η αγάπη του για την πατρίδα έφερε καρπούς και η δυστυχία του λαού βρήκε στο πρόσωπό του καταφυγή.
Ταξιδεύουμε μαζί με τον Κυβερνήτη στον χρόνο και τον συντροφεύουμε στον μοναχικό του δρόμο, καθώς ακούμε τη δική του φωνή: «Η γη είναι καμένη από τα φουσάτα του Ιμπραήμ, τα χωράφια παραμελημένα, αφού οι δουλευτές τους είχαν πάρει τα όπλα, και ο λαός εξαθλιωμένος από τις κακουχίες και την πείνα. Μα αυτό είναι δουλειά μου να το αλλάξω, να πατάξω τη σιτοδεία, να κάνω τον χέρσο τόπο γόνιμο…»
«Ο Ιωάννης και τα γεώμηλα της Αίγινας» της Μαρίας Ανδρικοπούλου είναι το τέταρτο βιβλίο στη σειρά Μικρές ιστορίες για Μεγάλα γεγονότατων εκδόσεων Καλέντη. Βασισμένο στην επιστολογραφία του, φιλοξενεί τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, «με τη δική του φωνή και με τον τρόπο που πέρασε στην ιστορική μας μνήμη, δοσμένος ολόψυχα στην σκοπό του», σημειώνει η Βασιλική Τζόκα, η οποία διευθύνει τη σειρά. «Ο φραγκοφορεμένος Κερκυραίος, η ασκητική, ανεπιτήδευτη μορφή, σε ένα γραφείο στο αρχοντικό του Βούλγαρη στην Αίγινα, βλέπει από το παράθυρο τα πρώτα γεώμηλα να φυτρώνουν και δίνει μάχες με τον λόγο του, ολοκληρωτικά αφοσιωμένος στο όραμά του για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Λόγος και πράξη ταυτίζονται στο πρόσωπό του, γεγονός που ομολογούν οι φλογεροί υποστηρικτές του αλλά και οι σφοδροί πολέμιοί του».
Το βιβλίο επικεντρώνεται στην άφιξη του Κυβερνήτη και την παραμονή του στην Αίγινα, όπου είχε μεταφέρει την καθέδρα του κράτους. Η συγγραφέας επέλεξε την αφήγηση με τη μορφή ημερολογιακών σημειώσεων για να δώσει φωνή στις σκέψεις του Καποδίστρια. Η μοναχική αλλά επιβλητική φιγούρα του, που αποτυπώνεται με την ιδιαίτερη ματιά του Φίλιππου Φωτιάδη, γίνεται πιο οικεία, καθώς οι αναγνώστες έχουν τη δυνατότητα να ακούσουν τα πρώτα βήματα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους από τον εμπνευστή τους. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου μάς παρακινεί να ακολουθήσουμε «τα χνάρια του», κάνοντας ένα μικρό οδοιπορικό στις πόλεις στις οποίες έζησε και άφησε το ίχνος του ανεξίτηλο στον χρόνο.