Η αποδόμηση της ομοφυλοφιλίας ως μια σταθερή αναλυτική κατηγορία δεν έχει εκδηλωθεί στην Ελλάδα και στην Αλβανία με κάποια συγκρότηση και συνέχεια, λόγω του ότι οι σπουδές φύλου είναι πολύ πρόσφατη ένταξη στο ελληνικό Πανεπιστήμιο και σχεδόν καθόλου στο Πανεπιστήμιο της Αλβανίας. Τις τελευταίες δεκαετίες το ζήτημα της ταυτότητας φύλου και σεξουαλικότητας έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας σε αρκετά επιστημονικά πεδία όπως της ανθρωπολογίας, της κοινωνιολογίας, της πολιτικής επιστήμης, της ψυχολογίας, της κοινωνιοβιολογίας, της ψυχανάλυσης, της παιδαγωγικής. Η σεξουαλικότητα ως νόμιμο αναλυτικό εργαλείο μόλις πρόσφατα άρχισε να διεκδικεί ύπαρξη στην ελληνική εθνογραφία, και σε ερευνητικές εργασίες με την queer προβληματική ενώ στην αλβανική εθνογραφία δεν έχει πραγματοποιηθεί αντίστοιχη έρευνα. Με βάση αυτά τα δεδομένα προέκυψε η ανάγκη για την πραγματοποίηση της παρούσας εθνογραφικής μελέτης. Πράγματι, η έρευνα καταδεικνύει ότι στα σχολεία φοιτούν μαθητές/τριες με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό όμως έμφυλα στερεότυπα, καθώς και ηγεμονικά «καθεστώτα αλήθειας» δεν κατάφεραν να αποδομηθούν και συνεχίζουν, ακόμη και σήμερα. Οι έμφυλες διακρίσεις και η ομοφοβία αναπαράγονται καθημερινά, μέσω άτυπων και τυπικών συμπεριφορών, στο πλαίσιο των κοινωνικών θεσμών, όπως του σχολείου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας στην Ελλάδα αλλά και στην Αλβανία η κοινότητα των ΛΟΑΤ+ ατόμων έρχεται αντιμέτωπη με προβλήματα ένταξης στο σχολικό περιβάλλον. Η αλβανική κυβέρνηση λόγω των νέων μορφών διακρίσεων και της έλλειψης προβλέψεων για την αντιμετώπιση αυτών που σχετίζονται με την εκπαίδευση αναγκάστηκε να θεσπίσει ειδική νομοθεσία για την προστασία των ατόμων που την υφίσταται.