“ὁ Ὅσιος Μάξιμος μέσα στὸ πλῆθος τῶν ὀδυνῶν τῆς καρδίας του, ἐπαξίως δέχεται τὶς παρακλήσεις τοῦ Θεοῦ ποὺ εὐφραίνουν τὴν ψυχή του (βλ. Ψαλμ. 93,19). Μέσα στὴν φυλακή, ὅπου ἀδίκως εὑρίσκεται, δέχεται τὴν χάριν Ἐκείνου ποὺ εἶπε· «ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με» (Ματθ. 25,36). Ἐμφορούμενος ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ ὁποῖον δὲν κωλύεται ἀπὸ τοὺς τοίχους καὶ τὶς θύρες τῆς φυλακῆς, ἐφ᾿ ὅσον «ὅπου θέλει πνεῖ» (Ἰωάν. 3,8), συνεχίζει νὰ λατρεύει «ἐν Πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ» (Ἰωάν. 4,23) τὸν Θεό. Ἀγρυπνεῖ, προσεύχεται, δοξολογεῖ, ὑμνολογεῖ τὸν Θεό.”

 Από τον πρόλογο της εκδόσεως

Του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αρχιμανδρίτου Εφραίμ