Βρισκόμαστε σε έναν μελλοντικό, δυστοπικό κόσμο. Η νεαρή Ρέιτσελ επιβιώνει ως ρακοσυλλέκτρια σε μια πόλη την οποία έχουν καταστρέψει η ξηρασία λόγω της κλιματικής αλλαγής και οι ένοπλες συγκρούσεις. Η πόλη είναι γεμάτη από τα πειράματα που άφησε πίσω της η Εταιρεία, μια επιχείρηση βιοτεχνολογίας η οποία, κατά τα φαινόμενα, έχει πλέον διαλυθεί. Υπάρχει επίσης μια γιγαντιαία ιπτάμενη αρκούδα με επιθετικές διαθέσεις. Ώσπου κάποια μέρα η Ρέιτσελ εντοπίζει τον Μπορν, τον μαζεύει και αποφασίζει να τον κρατήσει. Ο Μπορν δεν είναι παρά μια μικρή πράσινη μάζα. Είναι άραγε φυτό ή ζώο; Αναδίδει πάντως μια παράξενη γοητεία. Και καθώς ωριμάζει, σωματικά και πνευματικά, ο Μπορν αρχίζει όχι μόνο να απειλεί την ισορροπία δυνάμεων στην πόλη, αλλά και να θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του καταφυγίου που η Ρέιτσελ μοιράζεται με έναν συνεργάτη της. Όπως όλα δείχνουν, η Εταιρεία ίσως και να μην είναι πραγματικά νεκρή ενώ, την ίδια στιγμή, εμφανίζονται συνεχώς καινούργιοι εχθροί. Η αλλαγή του Μπορν αποκαλύπτει στη Ρέιτσελ την ουσία της εύθραυστης ζωής της. Η συνέχεια αποδεικνύεται απρόβλεπτη. Και τίποτα δεν θα παραμείνει το ίδιο.

«Η Τριλογία της Νότιας Ζώνης του Βάντερμιερ ήταν ένας απειλητικός χάρτης της αποκάλυψης· με το Μπορν ο συγγραφέας συνεχίζει την έρευνά του στην κακόβουλη χάρη του κόσμου, και πρόκειται για ένα απόλυτο θαύμα».

Κόλσον Γουάιχεντ

«Ο Βάντερμιερ είναι από τους σπάνιους μυθιστοριογράφους που στρέφεται στα μη ανθρώπινα όντα όχι για να τα φέρει κοντά μας, αλλά για να τα κάνει απροσπέλαστα. Όλα αυτά μεγεθύνονται στο εκατονταπλάσιο με το Μπορν... Να η ιστορία για τη βιοτεχνολογία που θέλει να πει ο Βάντερμιερ, πρόκειται για ένα όραμα του μη ανθρώπινου όχι σαν κάτι προκαθορισμένο, σαν ένα βέβαιο πεπρωμένο, αλλά σαν κάτι που είναι είτε ειρηνικό είτε καταστροφικό, στο πλευρό μας ή σε κρίση οργής ανάλογα με τις επιταγές της συμπεριφοράς μας – γιατί αυτά είναι τα παιδιά μας, γεννημένα από μας, που άγονται στη μορφή και στα χάλια που εμείς δημιουργήσαμε».

The New York Times Book Review

«Τα εννοιολογικά στοιχεία στη μυθοπλασία του Βάντερμιερ είναι τόσο εντυπωσιακά, που συχνά παραβλέπουμε τη σιγουριά με την οποία τα ενώνει με τις ζωές των χαρακτήρων του... Το Μπορν είναι οι στοχασμοί του Βάντερμιερ για την ιδιότητα του γονιού μέσα από το πρίσμα της αλληλεπίδρασης ριζικά διαφορετικών ειδών ζωής... Το μυθιστόρημα αυτό ισχυρίζεται ότι το να ζεις σε μια εποχή θεών και μάγων είναι να γνωρίζεις ότι εσύ, απλώς ένας άνθρωπος, θα μπορούσες ανά πάσα στιγμή να συνθλιβείς από αδιάφορες εξουσίες και γρήγορα να ξεχαστείς».

The New Yorker